BÁKNIÐ EYKST Á KOSNTAÐ HEIMILA, OG LÁGMARKSGRUNNÞJÓNUSTU VELFERÐAR:

     Báknið eykst hjá ríkisstjórninni, á kosntnað heimila, atvinnu og lífnauðsynlegrar grunnþjónustu heilbrigðis- og líknar, löggæslu og björgunar, uppeldis- og menntunnar og annarrar grundvallarvelferðarþjónustu, eins og því miður hefur skýrt komið fram á fjölmiðlum.  Svo langt er gengið í siðblindunni, að vegið er að öryggi bráðaþjónustu, gagnvart þeim, sem veikastir eru, þ.m.t. veikum börnum.

 

  Og oflátingar siðblindunnar boða hér enn meiri niðurskurð til þessarrar lífsnauðsynlegu þjónustu, (sem einnig hefur komið fram í fjölmiðlum), - sem er upp á líf og dauða mennskra manneskja komin, mennskra manneskja, en ekki dauðara hluta eða talna og pappír, eins og siðblindan og skeytingarleysi hins miskunnarlausa tíðaranda, lítur á mennska manneskju, sem sagan hefur því miður sannað, og gerir enn í dag. Miskunnarleysi guðlausrar og siðlausrar forræðishyggju, hvort sem er hér á landi, eða annars staðar, á sér engin takmörk, andstætt takmarkalausri miskunnsemd Guðs.

     Allt siðað fólk, hlýtur nú - og verður - að vakna hér af Þyrnirósarsvefni sinnuleysisins, miskunnarleysins, og siðblindunnar, gagnvart náunga vorum, nær sem fjær.  Og hvert mannslíf skiptir hér máli, og er óafturkræft.  Er það þetta, sem þjóðin virkilega vill?  Ég vil ekki trúa því að svo sé, en mikil afkristnun og afsiðun, sem er ekki að byrja í dag, hlýtur hér því miður að hafa mikil áhrif varðandi það, að grafa undan því, að hyrningarsteinar siðaðs mannfélags, sé heimilið og fjölskyldan, og að mannslífið, hvað þá eilíf sáluhjálp þess, sé metið, í guðlausu mannfélagi miskunnarleysins.

 

     Miskunnsemd Guðs í Kristi Jesú, er hins vegar óendanleg, og varðar í senn eilífa sáluhjálp allra sem og miskunn og líkn, einkum til handa þeim, sem veikir eru, eða þjást á einn eða annan hátt.  Grundvallarstörf hyrningarstétta heimilis annars vegar, og miskunnar, líknar, björgunar, uppeldis og fræðslu hins vegar, verður að hefja á nýjan leik, upp til vegs og virðingar.  Bæn góðviljaðra manneskja, skipta hér öllu, að opna fyrir frelsandi og líknandi náð og miskunn Drottins, í Kristi Jesú, inn í líf hvers og eins, og stuðla jafnframt að því, að vor minnsti meðbróðir og systir, nær sem fær, njóti sem allra bestrar líknar- og mannúðarþjónustu, sem raunverulega er möguleg - án þess að telja endalaust eftir tilkostnað þeirrar þjónustu, þótt vissulega beri að nýta sem best hvern eyri til þjónustunnar, án nokkurrar skerðingar, sem verður aldrei metið til fjár.

 

 

Reykjavík, 27. mars 2010.
Með óskum um Guðs blessun.

Ólafur Þórisson, cand. theol.

 

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

FORRÆÐISHYGGJA VALDAHROKANS, ANDSTÆTT HEIÐARLEGU FRELSI OG ÁBYRGÐ EINSTAKLINGSINS SEM MENNSKRAR MANNESKJU. STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, RAGNHEIÐI E. ÁRNADÓTTUR:

  Fyrir Alþingi, liggur fyrir frumvarp til laga, sem byggist á forræðishyggju marxískrar hugmyndafræði, þar sem einstaklingsframtakið er ekki aðeins lítilsmetið, heldur svívirt, á grundvelli þeirrar hugmyndafræði marxískrar foræðishyggju, sem sér manneskjuna aðeins sem hluta af ópersónlegum tölum á pappír; fyrir utan það, hversu ógeðfellt er að nota orðið „kvóta“ yfir mennskar manneskjur, eins og um væri að ræða dauða hluti eða tölur á pappír.  Hér er því miður um að ræða einræði fasískrar hugmyndafræði, sem þolir ekki framtak og frelsi einstaklingsins.  Ef fleiri en 50 manns starfa hjá fyrirtæki, mega ekki fleiri en 60% annars hvors „kynsins“, vera í stjórn fyrirtækja.  Verður skiptingin næst, e.t.v. jafnframt miðuð við „kynþátt“, eða eitthvað annað?     

  Fyrir utan margþætt brot á stjórnarskrá fullvalda lýðræðisríkis, sem varða í senn eignarétt og atvinnufrelsi einstaklingsins sem einstaklings sem og persónurétt, óháð kynferði, kynþætti, o.s.frv., kemur fyrirskipun forræðishyggjunnar, sem ætlar að brjóta þau grundvallarmannréttindi, og svipta einstaklinga – eiganda/eigendur –lögvörðum grundvallarréttindum, - jafnvel afturvirkt, - sem einkum koma fram í ofannefndum stjórnskipunarlegum grundvallarlögum fullvalda lýðræðisríkis.  Það þarf ekki glöggt auga til að sjá, að ofangreind foræðishyggja, bitnar ekkert síður á konum, en körlum, bæði sem einstaklingum, en einnig sem fjölskyldum.   
  Hinsvegar er hjónabandið, heimilið og fjölskyldan, sem ætíð verða hyrningarsteinar kristilegs og siðaðs mannfélags, ekki hátt metin, af ofangreindri forræðishyggju, eins og því miður hefur sannast m.a. hér á landi, þar sem heimilin hafa mátt „blæða út“, í rétt rúmt ár!  

  Tek ég hér heilshugar undir með háttvirtum þingmanni, Ragnheiði E. Árnadóttur, sem greiddi atkvæði gegn ofangreindu frumvarpi forræðishyggjunnar!  Hinn ,,pólitíski rétttrúnaður forræðishyggjunnar" vinnur jafnframt markvisst að því, að mynda óbrúanlega gjá á milli kynjanna. Það er hins vegar vissulega ekkert, sem mælir gegn því, að konur sem karlar vinni sem mest og best saman, á grundvelli gagnkvæmrar virðingar, og ekkert nema gott eitt um það að segja.             
  Og að halda einhverjum einstaklingi frá því, að komast í tiltekið starf, eða stöðu, sem hugur hans hneigist til, og hann hefur hæfni til, sem skal metið á sem faglegastan og hlutlægastan hátt, en ekki huglægan, þar sem persónuleg geðþóttaákvörðun ræður ferðinni, hvort sem er á grundvelli kynferðis, kynþáttar, eða sem „óæskilegs“einstaklings, o.s.frv., er vissulega fordæmanlegt!  Og hér komum við einmitt að þeim kjarna málins, þar sem hver einstaklingur sé metinn sem einstaklingur – mennsk manneskja, en ekki eins og dauður hlutur eða tala ápappír.       
  Háttsettir embættismenn, bæði andlegir og veraldlegir, hafa bæði fyrr og nú, beitt fólki valdahroka, og það á öllum öldum.  Það sannar sagan.  Það hafa einnig voldug ríki gert, bæði gegn eigin þegnum sem og öðrum, þ.m.t. fámennum, eða fámennari  þjóðum. 
  Valdahrokinn varðandi hið svonefnda Icesave-mál, er í raun og veru ekkert einsdæmi.  Nú hafa Íslendingar, hins vegar, einstakt tækifæri, til að sýna valdahroka tveggja „fyrrverandi“ nýlenduvelda, að í senn valdahroki og fjárkúgun, verði ekki liðin, hver sem í hlut á!  Förum öll ákjörstað, og segjum skýrt nei, í þjóðaratkvæðagreiðlunni á laugardaginn, 6. mars nk.  Auðmýktin, andstæða valdhrokans, hefur ekkert með undirlægjuhátt að gera.  Loks árétta ég stuðning minn við hæstvirtan forseta hins fullvalda lýðveldis Íslands!             


  Ég enda með þessum orðum mannvinarins og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers:

  „Framtíð mannkyns veltur á því, að sérhver maður, hvert sem starf hans er, leitist við að sýna, hvað sönn mennska er.  Það sem menn láta ógjört í þessu efni, er vanræksla, en ekki örlög.“  (SigurbjörnEinarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 274; áherslubreyting:  ÓÞ).      

           
Með óskum um Guðs blessun.          
Með vinsemd og virðingu,    
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með lögvarinn rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, UNNI BRÁ KONRÁÐSDÓTTUR, UM AÐ ÍSLENDINGAR DRAGI TIL BAKA AÐILDARUMÓKN AÐ EVRÓPUSAMBANDINU:

  „Íslendingar færðust einu skrefi nær ESB þegar framkvæmdastjórn Evrópusambandsins mælti með því að hafnar verði aðildarviðræður við Ísland. Ísland uppfyllir öll skilyrði sem sett eru fyrir aðild en breyta þarf lögum um fiskveiðar, landbúnað, fjármál og á fleiri sviðum ef Ísland á að ganga inn í sambandið. En hverju þarf að breyta og er raunhæft að hætta við umsóknarferlið einsog sumir vilja gera? Sigmar reyndi að varpa ljósi á það með Benedikt Jóhannessyni og Unni Brá Konráðsdóttur.“ (Kastljós, miðvikudaginn 24. febrúar 2010).

 Ég vil hér með lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Unni Brá Konráðsdóttur, sem fram kom í Kastljósi Ríkissjónvarpsins í fyrrakvöld, um að Íselndingar dragi til baka aðildarumsókn að Evrópusambandinu (ESB). Í fyrsta laga, fer alltof mikill kostnaður til aðildarviðræðnanna, sem hægt væri að nota til að slá skjaldborg um heimilin í landinu, og þar með til hjálpar skuldsettum heimilum, og að byggja upp atvinnulífið á nýjan leik. Í öðru laga, er bæði hagsmunum Íslendinga í sjávarútvegi og landbúnaði, stefnt í voða, auk fleiri atriða, varðandi fullveldisafsal. Þá er atvinnuleysi í ESB-ríkjunum viðvarandi, sem er með öllu óviðunandi.

 Árétta ég, að með hinum mikla kostnaði aðildarviðræðnanna, væri þvert á móti, hægt að slá skjaldborg um heimilin í landinu, sem verða alltaf hyrningarsteinar siðaðs mannfélags, og þar með til hjálpar skuldsettum heimilum, og byggja upp atvinnulífið á ný. Annars er enn meiri hætta á fjölda gjaldþrota og enn meiri fólksflótta, sem er þegar ærinn fyrir, einkum meðal ungs fólks. Hvers eiga heimilin og fjölskyldur landsins að gjalda, og þá ekki síst börn og unglingar?

 Þá væri einnig hægt að nota drjúgjan hluta kostnaðarins, til að slá einnig skjaldborg um líknar- og heilbrigðisþjónustuna, og annarra lífsnauðsynlegra starfa, þ.m.t. löggæslu og björgunar, sem varða almannavarnir landsins sem og annarrar grundvallarvelferðarþjónustu, auk uppeldis- og menntamála, og koma þar með í veg fyrir siðferðilegan vafasaman flatan niðurskurð til þessarrar ómetanlegu starfsemi líknar og umönnunar, björgunar mannslífa sem og önnur hyrningarstörf uppeldis- og menntunar.

 Alhliðaskerðing til heilbrigðisstarfa og þjónustu, innan sem utan sjúkrahúsa, og þar með lokun heilu deilda sjúkrahúsa landsins, t.d hjartadeilda, o.s.frv. er fordæmanleg! Sem og það, að stórauka álag og ógna atvinnuöryggi hins óeigingjarna starfs heilbrigðisstarfsfólks, lækna, hjúkrunar- og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. sjúkrahússpresta, sjúkraflutningamanna og bráðaliða, eins og nú er gert! Sama er að segja varðandi sjálfstætt starfandi lækna og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. heimilislækna. Sama er að segja varðandi löggæsluna sem og önnur störf björgunar, uppeldis og menntunar!

 Hvers eiga börn og unglingar þessa lands að gjalda? Eða eldri borgarar, einkum ellilífeyrisþegar sem og öryrkjar, og aðrir þeir, sem þurfa á lífsnauðsynlegri þjónustu að halda? Og hvers eiga þeir að gjalda, sem sinna þessum hyrningarstörfum mannúðar, líknar, björgunar, og uppeldis- og menntunar?

 Milljörðum króna er eytt í aðildarviðræður varðandi hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu, ESB, og það án nokkurrar vissu um það, hvort meiri hluti almennings velji slíkan valkost. Tímasetningin er einnig fráleit, þegar um er að ræða eina mestu heimskreppu sögunnar. Hér er bruðlað með skattfé borgaranna, sem nær er að nýta með skynsömum og mannúðlegum hætti, til að slá skjaldborg um heimilin sem og lífsnauðsynlega líknar- og heilbrigðisþjónustu sem og aðra lífsnauðsynlega þjónustu, sem varða ekki síst almannavarnir, auk annarrar velferðarþjónustu sem og menntunar.

 Talsvert hefur verið rætt um ráðherraábyrgð varðandi hið svonefnda „bankahrun“, haustið 2008. En hvar er ráðherraábyrgðin, þegar kemur að t.d. því, að lífi og heilsu fólks, er telft í tvísýnu, þ.m.t. veikra barna? Vegið er alhliða að ofangreindum hyrningarþáttum siðaðs mannfélags!  Jafnframt er vegið að störfum sjálfstætt starfandi lækna, hjúkrunar- og annars heilbrigðisstarfsfólks! Heimili og fjölskyldur landsins „blæða“, án þess að í raun nokkuð sé gert til að slá skjaldborg um heimilin, og þar með að koma til hjálpar skuldsettum heimilum, og að byggja upp atvinnulífið á nýjan leik!


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.
Með vinsemd og virðingu,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

OPIÐ BRÉF TIL HÆSTVIRTRAR LANDSSTJÓRNAR ÍSLANDS:

              Á fundi, sem haldinn var í Reykjanesbæ sl. kvöld, og kom fram í seinni fréttum Ríkissjónvarpsins sama kvöld, voru hæstvirtum heilbrigðisráðherra afhentar u.þ.b. 10.000 undirskriftir, varðandi mikinn niðurskurð Heilbrigðisráðuneytisins til Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja, og eðlilega og siðlega, lýst verulegum áhyggjum yfir slíkum gjörðum.  Tilsvör hæstvirts heilbrigðisráðherra, voru vægt til orða tekið, mjög óljós, og því borið við, að nú væri kreppa.                 
            Fjöldauppsagnir heilbrigðisstarfsfólks, hafa þegar átt sér stað, og enn fleiri slíkar eru fyrirhugaðar, þ.m.t. á Landsspítalanum.  Þar sem hér er um lífnauðsynleg störf að ræða, hlýtur eðli máls samkvæmt, lífi og heilsu veiks fólks, því miður að vera stefnt í a.m.k. verulega hættu.  Erlendar rannsóknir hafa sýnt, að við slíkar fjöldauppsagnir fjölgi dauðsföllum.  Hér er um að ræða svo alvarlega hluti, sem eru upp á líf og dauða lifandi mennskra manneskja komin, en ekki „dauða hluti eða tölur“ á pappírum.          
            Hefði sami „hugsunarháttur“ verið til staðar, einkum á fyrri hluta sl. aldar, hefði lítið sem ekkert orðið að uppbyggingu og varðveislu líknar- og heilbrigðisþjónustunnar.        

            Því spyr ég hæstvirta ríkisstjórn, allra virðingafyllst, hvort mannslíf veiks fólks, þ.m.t. veikra barna sem og verðandi mæðra og barna þeirra, sé svo lítils metið, af hálfu núverandi landsstjórnar, að ekki þykir lengur ástæða, að slá sérstakri skjaldborg um líknar- og heilbrigðisþjónustuna?  Líknar- og heilbrigðisþjónustan, sem hefur hins vegar verið til þessa, í rúma öld, og talist ein af hyrningarsteinum siðaðs mannfélags, og þá í raun bæði nær sem fjær, sem sagan sannar, fyllilega óháð ytri aðstæðum; - siðferðilegt gildismat miskunnar, líknar- og björgunar mannslífa, hafa til þessa, almennt og í heildina séð, vegið þyngra, þar til nú; - og það þótt bæði fátækt hafi í senn verið miklu meiri, einkum á fyrri hluta sl. aldar, samhliða heimskreppunum á öðrum og fjórða áratug sl. aldar.          

Reykjavík, 10. febrúar 2010.

Allra virðingarfyllst,  

Ólafur Þórisson, cand. theol.


Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, BJARNA BENEDIKTSSON, FORMANN SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS:

               Ég vil hér með lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Bjarna Benediktsson, formann Sjálfstæðisflokksins, einkum er varðar ómaklegar dylgjur gagnvart honum, einkum af hálfu pólitískra andstæðinga hans.  Hér er lagst lágt, af hálfu „talsmanna“ „hins pólitíska rétttrúnaðar misksunnarleysins“, sem eyrir engu, og setur m.a. líf veikra barna, í bráða lífshættu, með siðlausum, og í raun, glæpsamlegum niðurskurði til heilbrigðismála.  Þeir telja sig yfirleitt getað kastað í aðra, sem búa í „glerhýsum“, eins og máltækið segir.      

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.         
Með vinsemd og virðingu,    
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

TIL HAMINGJU ALLIR ÍSLENDINGAR, MEÐ FRÁBÆRAN ÁRANGUR OG SIGUR Í AUSTURRÍKI, OG VERÐSKULDUÐ VERÐLAUN STRÁKANNA OKKAR:

            Ég vil byrja á því að óska öllum strákunum okkar, HSÍ og öllu aðstoðar- og stuðningsfólki þeirra, og allri Íslensku þjóðinni, innilega til hamingju með frábæran árangur og sigur í Austurríki, og verðskulduð verðlaun – medalíur.  Þetta er ómetanlegur árangur og verðskuldaður sigur, og að hljóta bronsverðlaunin.  Þá óska ég strákunum okkar áframhaldandi velgegni, og hvet alla Íslensku þjóðina til að standa áfram þétt að baki strákunum okkar, og þá ekki síst að ári liðnu.  Heiðarleg barátta og dugnaður strákanna okkar, og þá ekki síst með dyggri og framúrskarandi forystu og leiðsögn Guðmundar Þ. Guðmundssonar, þjálfara liðsins sem og aðstoðarfólks, ásamt einlægri framkomu þeirra allra, með sínum framúrskarandi árangri og verðskulduðum verðlaunum, er svo sannarlega ómetanlegt ljós inn í erfiðar aðstæður mannfélags okkar; og sennilega gerum við okkur vart grein fyrir því í dag, hversu mikils virði dugnaður strákanna okkar, fórnfýsi og hin verðskulduðu verðlaun, eru mikils virði fyrir þjóð okkar, einkum í þeim erfiðu aðstæðum, sem steðja enn að mannfélaginu.         

            Framúskarandi árangur jafnframt allra leikmanna, bæði sóknar- og varnarmanna sem og beggja markmannanna, ásamt dyggri og framúrskarandi leiðsögn fyrirliðans, Ólafs Stefánssonar, og þjálfarans, Guðmundar Þ. Guðmundssonar, skilaði m.ö.o. þessum ómetalega árangri og hinum verðskulduðu verðlaunum.            
            Dyggur stuðingur eiginkvenna og unnusta þeirra sem og annarra fjölskyldumeðlima, má hér heldur aldrei gleymast.          

            Í miðri baráttu strákanna okkar, varð sorglegt slys, varðandi fjölskyldu félaga þeirra.  Votta ég öllum hlutaðeigandi, mínar dýpstu samúðarkveðjur, og  Guðs blessunar og huggunar.  Það er drengilegt af strákunum okkar, að tileinka bæði frábæran árangur, sigur og hin verðkulduðu verðlaun, félaga sínum og fjölskyldu hans.
            Guð blessi strákana okkur, fjölskyldur, og ekki síst félaga þeirra, og fjölskyldu hans.  Guð blessi Ísland og Íslenska þjóð, um ókomnar aldir, og þá ekki síst á þessum erfiðleikatímum.   Maður gat ekki annað en orðið hrærður, að fylgjast með einlægri og drengilegri keppni strákanna okkar, og einnig, að sjá forseta okkar, herra Ólaf Ragnar Grímsson, ásamt eiginkonu sinni, veita þeim bjargtraustan stuðning, vissulega ásamt fjölda annarra, og standa traust við bakið á strákunum okkar.  Guð blessi sérstaklega ykkur öll, og alla Íslenska þjóð.


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.

Með vinsemd og virðingu,

Ólafur Þórisson, cand. theol.    



Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu. 

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, GUÐLAUG ÞÓR ÞÓRÐARSON OG ALLA AÐRA ÞÁ, SEM VILJA VARÐVEITA HEILBRIGÐISÞJÓNUSTUNA, SEM TIL SKAMMS TÍMA, HEFUR VERIÐ HÉR Á LANDI EIN HIN BESTA Á HEIMSMÆLIKVARÐA, ANDSTÆTT NIÐURRIFSSTEFNU NÚVERANDI STJÓRNVALDA:

            Ég vil hér með lýsa sérstaklega yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Guðlaug Þór Þórðarson, fyrrverandi heilbrigðisráðherra, einkum er varðar heilbrigðismál,  og komið hefur fram í fjölmiðlum, og þá ekki síst í viðtalsþætti hjá Ingva Hrafni Jónssyni, sl. föstudagskvöld, og tek ég hér heils hugar undir með honum um mikilvægi þess, að varðveita og efla sem best þá ómetanlegu heilbrigðisþjónustu, sem byggð hefur verið upp hér á landi; m.ö.o.:  Að heilbrigðisþjónustan verði áfram hér á landi ein hin besta á heimsmælikvarða; sem vissulega  ber að  gera allt, til að svo megi vera áfram, með öllum tiltækum ráðum, í ljósi miskunnar kristinnar kærleikstrúar aldanna – heilbrigðisþjónustu, sem allir hafi aðgang að óháð efnahag, og koma þá fleiri en eitt rekstraraform þjónustunnar fyllilega til greina, svo fremi sem miskunnsemdin er höfð að leiðarljósi, bæði hér á landi og annars staðar, og gleymum hér ekki heldur öðrum þjóðum, eins og vinaþjóð okkar, Lettlandi, og fleiri löndum, sem þarfnast sérstaklega hjálpar varðandi varðveislu  og enduruppbyggingu heilbrigðisþjónustu, sem var einnig ein hin besta á heimsmælikvarða, en hefur orðið fyrir siðlausum flötum niðurskurði, allt að því 40-50% sem og fleiri löndum, nær sem fjær!  Nær er fyrir Íslendinga, að leggja eitthvað af mörkum til þessarra þjóða, sem í raun þjást, og þ.m.t. Haiti, sem núverandi landsstjórn telur jafnframt eftir, að veita lágmarkshjálp, andstætt Íslensku björgunarsveitinni, sem var meðal hinna fyrstu á vettvang hörmunganna, eftir jarðskjálftann; heldur en að láta möglunarlaust undan kúgunarvaldi tveggja fyrrverandi nýlenduvelda, sem myndi jafnframt skuldbinda saklaus börn hér á landi um aldir!   Þá eiga Íslendingar fullan rétt á að leita með hið svonefnda Icesave-mál til hlutlausra dómstóla, enda eiga viðkomandi lönd öll að teljast til réttarríkja.  Það land, sem myndi getað neitað slíku, myndi þá í raun tæplega geta talist til réttarríkja!

            Þetta er fullkomlega andstætt vilja og framkvæmd núverandi stjórnvalda forræðishyggjunnar og „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysisins“, bæði varðandi það að gæta Íslenskra hagsmuna sem og að beita endalausum flötum niðurskurði varðandi þessa lífsnauðsynlegu þjónustu, sem þegar hefur leitt til fjöldauppsagna heilbrigðisstarfsfólks, og mun enn aukast, miðað við boðaðan enn meiri niðurskurð, á næsta ári, og eykur óbærilega álag þess heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. lækna, hjúkrunarfólks sem og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. sjúkrahússpresta, sjúkraflutningamanna, bráðaliða, og allra annarra, sem enn halda starfi sínu, auk þess, sem lífi veiks fólks, þ.m.t. veikra barna, er stefnt í bráða hættu!!!   Hvað þá að hjálpsemi komi til greina varðandi önnur lönd í neyð, ég segi ekki meira!
            Hér er um að ræða mannslíf, sem aldrei verður metið til fjár!         
            Þá er einnig ráðist hatramlega gegn sjálfstætt starfandi læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki, þótt einnig þeirra ómetanalegu störf, skili sér margafallt til mannfélagsins í allri merkingu þess orðs, fyrir utan alla þá fyrirbyggingu og lækingingu langvarandi og banvænna sjúkdóma, sem aldrei verður heldur metið til fjár!        

            Hér er í senn, því miður, siðblindan og siðleysið í algleymingi!  Í raun er hér um að ræða grófa og siðlausa atlögu gegn sjúklingum sem og hinum vanmetnu störfum alls hins góða heilbrigðisstarfsfólks!  

            Þá er og siðlaus niðurskurður núverandi stjórnvalda til lífsnauðsynlegrar þróunarhjálpar, einkum í Afríku, einnig fordæmanalegur!  Kristniboðarnir, bæði fyrr og nú, hafa séð og sjá hins vegar þessa skyldu sína, sem einkum lýtur að heilbrigðis- og menntamálum sem og virku safnaðarstarfi.  E.t.v. eiga kristniboðar frá Afríku, eftir að koma í kristniboðsferðir til hinna afhelguðu vesturlanda, og byggja á ný upp heilbrigðis- og menntakerfi landanna, þ.m.t. Íslands og Lettlands; m.ö.o. einkum þeirra landa, sem stjórnvöld „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysins“, hafa eyðilagt að miklu eða mestu leiti, enda eru stjórnvöld „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysins“, ekki aðeins við völd hér á landi.  

            Það er mjög dapurlegt, að meiri hluti núverandi stjórnvalda, leggi allt kapp á, að rústa og eyðileggja þá miklu uppbyggingu, einnig í atvinnumálum, þ.m.t. á landsbyggðinni, sem hinir borgaralegu lýðræðisflokkar, hafa lagt sig fram um, í heild sinni, að standa sem bestan vörð um, og skila sér margfallt til mannfélagins, bæði heimilanna í landinu sem og lífsnauðsynlegrar þjónustu, sem varða og almannavarnir, og þá ekki síst í heilbrigðismálum, með skynsömum og mannúðlegum hætti, en heilbrigðismál hafa hér á landi verið ein af þeim bestu, á heimsmælikvarða!  Mun þetta niðurif landsstjórnar „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysisins“ leiða jafnframt af sér enn meiri landflótta, einkum ungs fólks!          

            E.t.v. er þetta því miður ekkert undarlegt, þegar í raun er um að ræða slíka flokka, sem gefa lítið fyrir hin kristilegu siðferðisgildi mannfélagsins, hvað þá, að slá skjaldborg um þau gildi, hvort sem er um að ræða heimilið, sem verður alltaf hyrningarsteinn siðaðs mannfélags, eða þá heilbrigðis- og líknarþjónustu, sem er ein af dýrmætustu arfleifð kristinnar kærleikstrúar aldanna, sem sagan hefur sannað, öld af öld, og enn þann dag í dag.     
                                   

            Ég enda með orðum mannvinarians og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers, sem segir allt, sem segja þarf, og varðar eilífgildan sannleika allra tíma:        

            ,,Gleiðgosaleg oftrú á ytri getu, samfara vantrú á andleg verðmæti – þetta er eitt af einkennum og meinsemdum samtíðarinnar.   
            Trúin á hið ótrúlega þarf að vakna og glæðast aftur ..., ... trúin á mildina, miskunnsemina, hógværðina, ástúðina, hjartahreinleikann – þetta allt, sem Jesús talar um sem s j á l f s a g ð a h l u t i, en yfirleitt er hlustað á nú sem  m e i n l i t l a r  en  b a r n a l e g a r                             f j a r s t æ ð u r.“   (Sigurbjörn Einasrsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 272; áherslubreyting:  ÓÞ).     
                                  


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.         
Með vinsemd og virðingu,    
Ólafur Þórisson, cand. theol.  Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

VERÐSKULDUÐ VERÐLAUN, SAMHLIÐA ÓVERÐSKULDUGUM UMMÆLUM, M.A. AF HÁLFU ÆÐSTA YFIRMANNS AGS:

          Forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, tók í dag við Nehru-verðlaununum á Indlandi, en slík viðurkenningu er tengd nafni Nehrus, og lifir lengi með Indversku þjóðinni. 
          Herra Ólafur segist vona að þau komi Íslensku þjóðinni að gagni í framtíðinni.  Hann hyggst verja Verðlaunaféinu, til að styðja samvinnu Íslands og Indlands um rannsóknir á Himalaya-svæðinu, og styðja Indverska nemendur, sem koma hingað til lands til náms, þessu tengt.  Þá segist hann sannfærðum um, að ákvörðun sín um að synja Icesave-lögunum, hafi verið rétt. 
          Þá átti hann árangursríka fundi með ráðamönnum Indlands, þar sem fram hafi komið áhugi að auka samvinnu landanna á sviði orkumála og upplýsingatækni.  Þá hafi það snortið hann djúpt, að fá slíka viðurkenningu, sem Nehru-verðlaunin eru, af hálfu Indverja.
Þá segist herra Ólafur hafa fundið miklan vináttuvott og hlýjan hug í garð Íslensku Þjóðarinnar, við verðlaunaafhendinguna.  (Ruv, Innlendar fréttir.  Fyrst birt: 14.01.2010 18:5  2Síðast uppfært: 14.01.2010 21:15)

          Orðrétt segir síðan á fréttavef Ríkisútvarpsins:

          ,,Ólafur segist enn sáttur við ákvörðun sína um að synja Icesave lögunum staðfestingar. Ef AlÞjóðagjaldeyrissjóðurinn láti lýðræðislega þróun á Íslandi, eins og þjóðaratkvæðagreiðslu, hafa neikvæð áhrif á sín störf sé það fyrst og fremst slæmt fyrir sjóðinn sjálfann. Ólafur segist þó ekki vita til þess að svo sé."  (Ruv, Innlendar fréttir.  Fyrst birt: 14.01.2010 18:52Síðast uppfært: 14.01.2010 21:15)

          Tek ég hér heilshugar undir með hæstvirtum forseta hins fullvalda lýðveldis, Íslands, og lýsi yfir furðu á því, að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS), skuli skipta sér af stjórnskipun fullvalda lýðveldis.  Vissulega er það verst fyrir sjóðinn sjálfan.

     Fróðlegt væri að vita, hvaða ,,alþjóðlegasamfélag" Alþjóðagjaldeyrisstjóðurinn (AGS) eigi við, þegar æðsti yfirmaður hans segir í fréttum Ríkisútvarpsins, (Ruv, Innlendar fréttir, sl. kvöld), að krafa  ,,alþjóðasamfélagsins" sé sú, að Íslendingar verði að standa við ,,skuldbindingar" sínar varðandi hið svonefnda Icesave-mál, áður en næsta endurskoðun varðandi málefni Íslands af hálfu sjóðsins fari fram. 

          Eins og ég hef áður nefnt, liggja þegar fyrir lög frá Alþingi, sem samþykkt voru þverpólitískt frá ágúst sl., sem hæstvirtur forseti, herra Ólafur Ragnar Grímsson staðfesti þegar, með lögmætum hætti, og hefur þar með, ásamt Alþingi, staðið fyllilega við umræddar skuldbindingar af hálfu Íslendinga varðandi Icesave málið, og í raun langt um fram skyldu.  Þar voru það þvert á móti Bresk og Hollensk stjórnvöld, sem stóðu ekki við hinar lögmætu skuldbindingar Icesave-málsins. Það að ,,skrifa undir" óáfylltan víxil eða tékk, eins og í raun felst í hinum nýju Icesave-lögum, t.d. með óhóflega háum vöxtum, sem engin önnur þjóð myndi þurfa að gangast undir í Evrópu, hefur ekkert með lögmætt raunverulegt skuldbindingargildi að gera, heldur er Íslenska ríkisstjórnin, með samþykkt hinna nefndu umdeildu laga frá 30. desember sl., að lúta óbylgjörnum kröfum ósanngjarns og ólögmæts kúgunarvalds.

          Þá árétta ég enn, að hér er alls ekki tekin afstaða með eða á móti hinum nýju Ice-save lögum, nr. 1/2010, heldur í raun verið á lýðræðislegan hátt, að vísa þeim til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944.  Óbylgjörn gagnrýni, m.a. Breskra og Hollenskra yfirvalda sem og æðsta yfirmanns AGS á stjórnskipun fullvalda lýðræðisríkis, er gróf atlaga og aðför að hinu fullvalda lýðræðisríki, og er fordæmanleg.  Gleymum ekki þeim fórnum, sem forfeður og formæður vorar færðu, til að Ísland öðlast fullveldi og lýðveldi.

          Þá hafa komið æ fleiri gagnrýnisraddir, m.a. af hálfu sérfræðinga gagnvart hlutdeild Íslendinga, varðandi hið svonefnda Icesave-mál, þar sem dregið er verulega úr skuldbindingargildi Íslendinga, lagalega séð, samkvæmt regluverki Evrópusamabandsins (ESB); alla vega að Íslendingar beri ekki alla skuldbindinguna; jafnvel hefur því verið haldið fram, eins og kom nú nýverið framí þætti Ríkissjónvarpsins, Silfri Egils, að lagalegar skuldbindingar Íslendinga séu í raun engar, samkvæmt lagalegri niðurstöðu af regluverki ESB.  E.t.v. er hér komin ástæða þess, hvers vegna t.d. Bresk stjórnvöld, vilji alls ekki láta reyna á dómstólaleiðina, varðandi hið margnefnda Icesave-mál?  Þá fengist fyrst lagaleg niðurstaða í málið, þar sem almennt viðukenndar réttarheimildir - hér relguverk ESB - yrði túlkað með almennt viðurkenndum lagalegum aðferðum, þ.m.t. lögskýringargögnum, eins og við ætti, og að öllum líkindum fengist úr því skorið, hver hin lagalega niðurstaða yrði, varðandi fyrrnefnt Icesave-mál.  E.t.v. eru bæði Bresk og Hollensk stjórnvöld hrædd um, að lagaleg staða þeirra í fyrrnendu máli, sé, þegar öllu er á botninn hvolft, byggð á mjög veikum lagalegum grundvelli?

Reykjavík, 15. janúar 2010 

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.
Með vinsemd og virðingu,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsembættis.

 

TEFUR MEINT ÓLÖGMÆT ÍHLUTUN BRESKRA OG/EÐA HOLLENSKRA STJÓRNVALDA, ENDURSKOÐUN Á EFNAHAGSÁÆTLUN ÍSLANDS OG AGS?

Í fréttum Ríkisútvarpsins, ntt. á vef Ríkisútvarpsins frá því sl. kvöld (13. janúar 2010), segir m.a. orðrétt:

,,Endurskoðun frestað vegna Icesave

Endurskoðun á efnahagsáætlun Íslands og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins hefur verið frestað um óákveðinn tíma. Ástæðan er Icesave segir Gylfi Magnússon, efnahags- og viðskiptaráðherra. Taka átti efnahagsáætlunina fyrir á fundi í stjórn sjóðsins í þessari viku."  (Ruv, Innlendar fréttir.  Fyrst birt: 13.01.2010 18:44.  Síðast uppfært: 13.01.2010 22:45)

Hefur endurskoðun á efnahagsáætlun Íslands og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (AGS), tafist vegna meintrar ólögmætrar íhlutunar Breskra og/eða Hollenskra stjórnvalda?  Sé svo, er það í fullkominni mótsögn við yfirlýsingar fulltrúa AGS, sem fram hafa komið í fréttum nú nýverið.  Ef um er að ræða slíka meinta ólögmæta íhlutun nefndra stjórnvalda, eru viðkomandi stjórnvöld að íhlutast með ólögmætum hætti um áætlun, sem er, eða a.m.k. á að vera fullkomlega óháð lausn í svonefndu Icesave-máli, og því um meinta ólögmæta íhlutun að ræða, sem virðist ganga út á það eitt, að valda skaða varðandi efnahagsáætlun Íslands annars vegar, og AGS hins vegar.  Ef sú er raunin, eru viðkomandi stjórnvöld skaðabótaskyld, varðandi það tjón, sem af hinni meintu ólögmætu íhlutun leiðir?


Reykjavík, 14. janúar 2010,

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.
Með vinsemd og virðingu,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsembættis.

 

 

ÓSANNINDI, AÐ ÍSLENDINGAR ÆTLI EKKI AÐ STANDA VIÐ SKULDBINDINGAR SÍNAR. VALDNÝÐSLA EÐA MISKUNNSEMD KRISTINNAR KÆRLEIKSTRÚAR ALDANNA:

 

I  Hver lygaáráðurinn eftir annan, fer um eins og faraldur, um það, að Íslendingar ætli ekki að standa við skuldbindingar sínar, varðandi hið svonefnda Ice-save mál, að jaðrar við meiðyrði. Ekkert er fjær sanni! Því miður endurtekur sú saga sig ávallt, þar sem lygaáróðri er beitt, einkum af hálfu þeirra aðila, sem mikil völd hafa, einkum á heimsvísu. Valdið spillir! Gleymum heldur ekki orðum áróðaursmálarðherra Adolfs Hitlers, sem eru á þá leið, að eftir því sem lygin er endurtekin oftar, fara menn að trúa henni að lokum. Alþingi samþykkti þann 30. desember sl., með tiltölulega naumum meirihluta atkvæða, hin nýju Ice-save lög, lög nr. 1/2010. Mjög gróflega hefur verið vegið að hæstvirtum forseta lýðveldisins Íslands, herra Ólafi Ragnari Grímssyni, fyrir það eitt, að taka þá lýðræðislegu ákvörðun, eftir að honum barst tugþúsundir áskorana þar að lútandi, að vísa hinum fyrrnefndu nýju umdeildu Ice-save lögum til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944!

II  Því miður virðast sum Norðurlandanna, vera farin að trúa lyginni, varðandi fyrrnefnt Ice-save mál, þ.e. að Íslendingar ætli ekki að standa við skuldbindingar sínar og eru þegar farnir að ,,útvarpa" henni, til að sverta enn málsstað Íslendinga, og setja fótinn fyrir fyrirgreiðslu AGS. til uppbyggingar efnahagslífs hér á landi, sem komin eru upphaflega sérstaklega frá Breskum stjórnvöldum! Og hver vill samsama sig ,,hryðjuverkaríki", ég segi ekki meira! Hinar svívirðilega valdnýðslur og meiðyrði Breska forsætisráðherrans frá því í október 2008, hafa eyðilagt mjög mannorð lands vors og þjóðar. Víst er að hann hefur beytt fleirum valdnýðslu, þ.m.t. innan síns eigin ríkis, þar sem stjórnaraðgerðir hans leiða til stórfells atvinnuleysins, en ekki heldur síst varðandi líknarþjónustu til handa hinum sjúku, og þar með talið veikra barna. Bæði kom fram í fréttum, annars vegar snemma á síðastliðnu ári, og hins vegar nú nýlega fyrir sl. áramót - lægra verður tæplega lagst!

III  Þá er einnig lagst lágt í fyrrnefndum meiðyrðum, gagnavart heilli þjóð. Mönnum þykir nóg um þau meiðyrði, sem því miður hafa verið og eru gefin í té um einstakling eða einstaklinga sem og jafnvel tiltekna hópa fólks, sem leiðir eðli máls samkvæmt, af sér eyðilagt mannorð. Slíkt er nefnt mannorðsþjófnaður. En meiðyrði gagnvart einum eða fleiri einstaklingum blikna, á samanburði við meiðyrði gagnvart heilli þjóð, án þess að ég sé að gera lítið úr hinu fyrrnefnda! Og menn telja sig oft á tíðum knúna að hreinsa mannorð sitt, og neyðast því oft að leita til dómstóla, til að fá ,,uppreisn æru" og getað síðan í friði, ávaxtað talentur sínar, í stað þess að grafa talenturnar í jörð og fela þær, sbr. Matteusarguðspjall 25. kapítuli, vers 14-30!
Hér er heldur alls ekki haldið fram, að ekki sé annar möguleiki fyrir hendi, til að ávaxta telentur sínar, en leita til dómstóla; en viðkomandi þarf þá að finna allar mögulegar leiðir, til að ávaxta talenturnar, hvort sem um er að ræða einstakling, hópa fólks, eða heilt þjóðríki. Ef vér berum ekki virðingu fyrir oss sjálfum og uppruna vorum, hvernig getum vér þá borið virðingu fyrir öðrum og uppruna þeirra? Sama gildir um hinn trúarmenningarsögulega arf lands vors. Ísland er kristið land, þótt margt megi betrumbæta, einkum varðandi þann dýrsta ávöxt kristinnar kærleikstrúar aldanna, að sjúkir, og þá ekki síður börn og eldri borgarar þessa lands, njóti áfram þeirrar líknar og ummönnunar, sem verið hefur hér á landi, sem ein af dýrmætustu arleifð og ávöxtum kristinnar kærleikstrúar aldann, grundvallað á konungi konunganna, konungi kærleikans, Drottni vorum Jesú Kristi!

IV  Eins og ég hef áður nefnt, liggja þegar fyrir lög frá Alþingi, sem samþykkt voru þverpólitískt frá ágúst sl., sem hæstvirtur forseti, herra Ólafur Ragnar Grímsson staðfesti þegar, með lögmætum hætti, og hefur þar með staðið fyllilega við umræddar skuldbindingar af hálfu Íslendinga varðandi Ice-save málið, og í raun langt um fram skyldu! Þar voru það þvert á móti Bresk og Hollensk stjórnvöld, sem stóðu ekki við hinar lögmætu skuldbindingar Ice-save málsins. Það að ,,skrifa undir" óáfylltan víxil eða tékk, eins og í raun felst í hinum nýju Ice-save lögum, t.d. með óhóflega háum vöxtum, sem engin önnur þjóð myndi þurfa að gangast undir í Evrópu, hefur ekkrt með lögmætt raunverulegt skuldbindingargildi að gera, heldur er Íslenska ríkisstjórnin, með samþykkt hinna nefndu umdeildu laga frá 30. desember sl., að lúta óbylgjörnum kröfum ósanngjarns og ólögmæts kúgunarvalds!

V   Þá árétta ég enn, að hér er alls ekki tekin afstaða með eða á móti hinum nýju Ice-save lögum, nr. 1/2010, heldur í raun verið á lýðræðislegan hátt, að vísa þeim til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944! Óbylgjörn gagnrýni, m.a. Breskra og Hollenskra yfirvalda, á stjórnskipun fullvalda lýðræðisríkis, er gróf atlaga og aðför að hinu fullvalda lýðræðisríki, og er fordæmanleg! Gleymum ekki þeim fórnum, sem forfeður og formæður vorar færðu, til að Ísland öðlast fullveldi og lýðveldi!

Þannig kemst Steingrímur Thorsteinsson, rektor og skáld, að orði í þessum fagra sálmi: 

YFIR voru ættarlandi,
aldafaðir, skildi halt.
Veit því heillir, ver það grandi,
virztu að leiða ráð þess allt.
Ástargeislum úthell björtum
yfir lands vors hæð og dal.
Ljós þitt glæði í lýðsins hjörtum,
ljós, er aldrei slokkna skal. 
                                      
                                      Steingrímur Thorsteinsson

(Sálmabók, Reykjavík 1972, bls. 510).

Gleymum því heldur aldrei, að vort eignlegt ættland er á himnum, þar sem engin landamæri eru til staðar, sjúkdómar, valdnýðsla, stríð, né nokkuð annað böl. En vér verðum að virða vort ættland á jörðu, til að geta virt í senn önnur ættlönd jarðarinnar sem og vort eiginlegt ættland á himnum, þar sem konungur konunganna, konungur kærleikans, Drottinn Jesús Kristur ríkir um eilífð!

Ég enda með þessu fagra sálmversi Steingríms Thorsteinssonar:

Til ættlandsins himneska blítt þú oss bend
og blessa vort ættland á jörðu,
þess franfarir styð þú og farsæld því send,
ó, faðir, en væg því við hörðu. 

                                       Sb 1886 - Steingrímur Thorsteinsson 

(Sálmabók, Reykjavík 1972, bls. 502). 

Guð blessi Ísland og Íslenska þjóð sem og önnur ættlönd og þjóðir jarðar, einkum þar sem af einlægni er horft til hins himneska eilífa ættlands.

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.