VERÐSKULDUÐ VERÐLAUN, SAMHLIÐA ÓVERÐSKULDUGUM UMMÆLUM, M.A. AF HÁLFU ÆÐSTA YFIRMANNS AGS:

          Forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, tók í dag við Nehru-verðlaununum á Indlandi, en slík viðurkenningu er tengd nafni Nehrus, og lifir lengi með Indversku þjóðinni. 
          Herra Ólafur segist vona að þau komi Íslensku þjóðinni að gagni í framtíðinni.  Hann hyggst verja Verðlaunaféinu, til að styðja samvinnu Íslands og Indlands um rannsóknir á Himalaya-svæðinu, og styðja Indverska nemendur, sem koma hingað til lands til náms, þessu tengt.  Þá segist hann sannfærðum um, að ákvörðun sín um að synja Icesave-lögunum, hafi verið rétt. 
          Þá átti hann árangursríka fundi með ráðamönnum Indlands, þar sem fram hafi komið áhugi að auka samvinnu landanna á sviði orkumála og upplýsingatækni.  Þá hafi það snortið hann djúpt, að fá slíka viðurkenningu, sem Nehru-verðlaunin eru, af hálfu Indverja.
Þá segist herra Ólafur hafa fundið miklan vináttuvott og hlýjan hug í garð Íslensku Þjóðarinnar, við verðlaunaafhendinguna.  (Ruv, Innlendar fréttir.  Fyrst birt: 14.01.2010 18:5  2Síðast uppfært: 14.01.2010 21:15)

          Orðrétt segir síðan á fréttavef Ríkisútvarpsins:

          ,,Ólafur segist enn sáttur við ákvörðun sína um að synja Icesave lögunum staðfestingar. Ef AlÞjóðagjaldeyrissjóðurinn láti lýðræðislega þróun á Íslandi, eins og þjóðaratkvæðagreiðslu, hafa neikvæð áhrif á sín störf sé það fyrst og fremst slæmt fyrir sjóðinn sjálfann. Ólafur segist þó ekki vita til þess að svo sé."  (Ruv, Innlendar fréttir.  Fyrst birt: 14.01.2010 18:52Síðast uppfært: 14.01.2010 21:15)

          Tek ég hér heilshugar undir með hæstvirtum forseta hins fullvalda lýðveldis, Íslands, og lýsi yfir furðu á því, að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS), skuli skipta sér af stjórnskipun fullvalda lýðveldis.  Vissulega er það verst fyrir sjóðinn sjálfan.

     Fróðlegt væri að vita, hvaða ,,alþjóðlegasamfélag" Alþjóðagjaldeyrisstjóðurinn (AGS) eigi við, þegar æðsti yfirmaður hans segir í fréttum Ríkisútvarpsins, (Ruv, Innlendar fréttir, sl. kvöld), að krafa  ,,alþjóðasamfélagsins" sé sú, að Íslendingar verði að standa við ,,skuldbindingar" sínar varðandi hið svonefnda Icesave-mál, áður en næsta endurskoðun varðandi málefni Íslands af hálfu sjóðsins fari fram. 

          Eins og ég hef áður nefnt, liggja þegar fyrir lög frá Alþingi, sem samþykkt voru þverpólitískt frá ágúst sl., sem hæstvirtur forseti, herra Ólafur Ragnar Grímsson staðfesti þegar, með lögmætum hætti, og hefur þar með, ásamt Alþingi, staðið fyllilega við umræddar skuldbindingar af hálfu Íslendinga varðandi Icesave málið, og í raun langt um fram skyldu.  Þar voru það þvert á móti Bresk og Hollensk stjórnvöld, sem stóðu ekki við hinar lögmætu skuldbindingar Icesave-málsins. Það að ,,skrifa undir" óáfylltan víxil eða tékk, eins og í raun felst í hinum nýju Icesave-lögum, t.d. með óhóflega háum vöxtum, sem engin önnur þjóð myndi þurfa að gangast undir í Evrópu, hefur ekkert með lögmætt raunverulegt skuldbindingargildi að gera, heldur er Íslenska ríkisstjórnin, með samþykkt hinna nefndu umdeildu laga frá 30. desember sl., að lúta óbylgjörnum kröfum ósanngjarns og ólögmæts kúgunarvalds.

          Þá árétta ég enn, að hér er alls ekki tekin afstaða með eða á móti hinum nýju Ice-save lögum, nr. 1/2010, heldur í raun verið á lýðræðislegan hátt, að vísa þeim til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944.  Óbylgjörn gagnrýni, m.a. Breskra og Hollenskra yfirvalda sem og æðsta yfirmanns AGS á stjórnskipun fullvalda lýðræðisríkis, er gróf atlaga og aðför að hinu fullvalda lýðræðisríki, og er fordæmanleg.  Gleymum ekki þeim fórnum, sem forfeður og formæður vorar færðu, til að Ísland öðlast fullveldi og lýðveldi.

          Þá hafa komið æ fleiri gagnrýnisraddir, m.a. af hálfu sérfræðinga gagnvart hlutdeild Íslendinga, varðandi hið svonefnda Icesave-mál, þar sem dregið er verulega úr skuldbindingargildi Íslendinga, lagalega séð, samkvæmt regluverki Evrópusamabandsins (ESB); alla vega að Íslendingar beri ekki alla skuldbindinguna; jafnvel hefur því verið haldið fram, eins og kom nú nýverið framí þætti Ríkissjónvarpsins, Silfri Egils, að lagalegar skuldbindingar Íslendinga séu í raun engar, samkvæmt lagalegri niðurstöðu af regluverki ESB.  E.t.v. er hér komin ástæða þess, hvers vegna t.d. Bresk stjórnvöld, vilji alls ekki láta reyna á dómstólaleiðina, varðandi hið margnefnda Icesave-mál?  Þá fengist fyrst lagaleg niðurstaða í málið, þar sem almennt viðukenndar réttarheimildir - hér relguverk ESB - yrði túlkað með almennt viðurkenndum lagalegum aðferðum, þ.m.t. lögskýringargögnum, eins og við ætti, og að öllum líkindum fengist úr því skorið, hver hin lagalega niðurstaða yrði, varðandi fyrrnefnt Icesave-mál.  E.t.v. eru bæði Bresk og Hollensk stjórnvöld hrædd um, að lagaleg staða þeirra í fyrrnendu máli, sé, þegar öllu er á botninn hvolft, byggð á mjög veikum lagalegum grundvelli?

Reykjavík, 15. janúar 2010 

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.
Með vinsemd og virðingu,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsembættis.