STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, UNNI BRÁ KONRÁÐSDÓTTUR, UM AÐ ÍSLENDINGAR DRAGI TIL BAKA AÐILDARUMÓKN AÐ EVRÓPUSAMBANDINU:

  „Íslendingar færðust einu skrefi nær ESB þegar framkvæmdastjórn Evrópusambandsins mælti með því að hafnar verði aðildarviðræður við Ísland. Ísland uppfyllir öll skilyrði sem sett eru fyrir aðild en breyta þarf lögum um fiskveiðar, landbúnað, fjármál og á fleiri sviðum ef Ísland á að ganga inn í sambandið. En hverju þarf að breyta og er raunhæft að hætta við umsóknarferlið einsog sumir vilja gera? Sigmar reyndi að varpa ljósi á það með Benedikt Jóhannessyni og Unni Brá Konráðsdóttur.“ (Kastljós, miðvikudaginn 24. febrúar 2010).

 Ég vil hér með lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Unni Brá Konráðsdóttur, sem fram kom í Kastljósi Ríkissjónvarpsins í fyrrakvöld, um að Íselndingar dragi til baka aðildarumsókn að Evrópusambandinu (ESB). Í fyrsta laga, fer alltof mikill kostnaður til aðildarviðræðnanna, sem hægt væri að nota til að slá skjaldborg um heimilin í landinu, og þar með til hjálpar skuldsettum heimilum, og að byggja upp atvinnulífið á nýjan leik. Í öðru laga, er bæði hagsmunum Íslendinga í sjávarútvegi og landbúnaði, stefnt í voða, auk fleiri atriða, varðandi fullveldisafsal. Þá er atvinnuleysi í ESB-ríkjunum viðvarandi, sem er með öllu óviðunandi.

 Árétta ég, að með hinum mikla kostnaði aðildarviðræðnanna, væri þvert á móti, hægt að slá skjaldborg um heimilin í landinu, sem verða alltaf hyrningarsteinar siðaðs mannfélags, og þar með til hjálpar skuldsettum heimilum, og byggja upp atvinnulífið á ný. Annars er enn meiri hætta á fjölda gjaldþrota og enn meiri fólksflótta, sem er þegar ærinn fyrir, einkum meðal ungs fólks. Hvers eiga heimilin og fjölskyldur landsins að gjalda, og þá ekki síst börn og unglingar?

 Þá væri einnig hægt að nota drjúgjan hluta kostnaðarins, til að slá einnig skjaldborg um líknar- og heilbrigðisþjónustuna, og annarra lífsnauðsynlegra starfa, þ.m.t. löggæslu og björgunar, sem varða almannavarnir landsins sem og annarrar grundvallarvelferðarþjónustu, auk uppeldis- og menntamála, og koma þar með í veg fyrir siðferðilegan vafasaman flatan niðurskurð til þessarrar ómetanlegu starfsemi líknar og umönnunar, björgunar mannslífa sem og önnur hyrningarstörf uppeldis- og menntunar.

 Alhliðaskerðing til heilbrigðisstarfa og þjónustu, innan sem utan sjúkrahúsa, og þar með lokun heilu deilda sjúkrahúsa landsins, t.d hjartadeilda, o.s.frv. er fordæmanleg! Sem og það, að stórauka álag og ógna atvinnuöryggi hins óeigingjarna starfs heilbrigðisstarfsfólks, lækna, hjúkrunar- og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. sjúkrahússpresta, sjúkraflutningamanna og bráðaliða, eins og nú er gert! Sama er að segja varðandi sjálfstætt starfandi lækna og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. heimilislækna. Sama er að segja varðandi löggæsluna sem og önnur störf björgunar, uppeldis og menntunar!

 Hvers eiga börn og unglingar þessa lands að gjalda? Eða eldri borgarar, einkum ellilífeyrisþegar sem og öryrkjar, og aðrir þeir, sem þurfa á lífsnauðsynlegri þjónustu að halda? Og hvers eiga þeir að gjalda, sem sinna þessum hyrningarstörfum mannúðar, líknar, björgunar, og uppeldis- og menntunar?

 Milljörðum króna er eytt í aðildarviðræður varðandi hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu, ESB, og það án nokkurrar vissu um það, hvort meiri hluti almennings velji slíkan valkost. Tímasetningin er einnig fráleit, þegar um er að ræða eina mestu heimskreppu sögunnar. Hér er bruðlað með skattfé borgaranna, sem nær er að nýta með skynsömum og mannúðlegum hætti, til að slá skjaldborg um heimilin sem og lífsnauðsynlega líknar- og heilbrigðisþjónustu sem og aðra lífsnauðsynlega þjónustu, sem varða ekki síst almannavarnir, auk annarrar velferðarþjónustu sem og menntunar.

 Talsvert hefur verið rætt um ráðherraábyrgð varðandi hið svonefnda „bankahrun“, haustið 2008. En hvar er ráðherraábyrgðin, þegar kemur að t.d. því, að lífi og heilsu fólks, er telft í tvísýnu, þ.m.t. veikra barna? Vegið er alhliða að ofangreindum hyrningarþáttum siðaðs mannfélags!  Jafnframt er vegið að störfum sjálfstætt starfandi lækna, hjúkrunar- og annars heilbrigðisstarfsfólks! Heimili og fjölskyldur landsins „blæða“, án þess að í raun nokkuð sé gert til að slá skjaldborg um heimilin, og þar með að koma til hjálpar skuldsettum heimilum, og að byggja upp atvinnulífið á nýjan leik!


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.
Með vinsemd og virðingu,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

OPIÐ BRÉF TIL HÆSTVIRTRAR LANDSSTJÓRNAR ÍSLANDS:

              Á fundi, sem haldinn var í Reykjanesbæ sl. kvöld, og kom fram í seinni fréttum Ríkissjónvarpsins sama kvöld, voru hæstvirtum heilbrigðisráðherra afhentar u.þ.b. 10.000 undirskriftir, varðandi mikinn niðurskurð Heilbrigðisráðuneytisins til Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja, og eðlilega og siðlega, lýst verulegum áhyggjum yfir slíkum gjörðum.  Tilsvör hæstvirts heilbrigðisráðherra, voru vægt til orða tekið, mjög óljós, og því borið við, að nú væri kreppa.                 
            Fjöldauppsagnir heilbrigðisstarfsfólks, hafa þegar átt sér stað, og enn fleiri slíkar eru fyrirhugaðar, þ.m.t. á Landsspítalanum.  Þar sem hér er um lífnauðsynleg störf að ræða, hlýtur eðli máls samkvæmt, lífi og heilsu veiks fólks, því miður að vera stefnt í a.m.k. verulega hættu.  Erlendar rannsóknir hafa sýnt, að við slíkar fjöldauppsagnir fjölgi dauðsföllum.  Hér er um að ræða svo alvarlega hluti, sem eru upp á líf og dauða lifandi mennskra manneskja komin, en ekki „dauða hluti eða tölur“ á pappírum.          
            Hefði sami „hugsunarháttur“ verið til staðar, einkum á fyrri hluta sl. aldar, hefði lítið sem ekkert orðið að uppbyggingu og varðveislu líknar- og heilbrigðisþjónustunnar.        

            Því spyr ég hæstvirta ríkisstjórn, allra virðingafyllst, hvort mannslíf veiks fólks, þ.m.t. veikra barna sem og verðandi mæðra og barna þeirra, sé svo lítils metið, af hálfu núverandi landsstjórnar, að ekki þykir lengur ástæða, að slá sérstakri skjaldborg um líknar- og heilbrigðisþjónustuna?  Líknar- og heilbrigðisþjónustan, sem hefur hins vegar verið til þessa, í rúma öld, og talist ein af hyrningarsteinum siðaðs mannfélags, og þá í raun bæði nær sem fjær, sem sagan sannar, fyllilega óháð ytri aðstæðum; - siðferðilegt gildismat miskunnar, líknar- og björgunar mannslífa, hafa til þessa, almennt og í heildina séð, vegið þyngra, þar til nú; - og það þótt bæði fátækt hafi í senn verið miklu meiri, einkum á fyrri hluta sl. aldar, samhliða heimskreppunum á öðrum og fjórða áratug sl. aldar.          

Reykjavík, 10. febrúar 2010.

Allra virðingarfyllst,  

Ólafur Þórisson, cand. theol.


Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, BJARNA BENEDIKTSSON, FORMANN SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS:

               Ég vil hér með lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Bjarna Benediktsson, formann Sjálfstæðisflokksins, einkum er varðar ómaklegar dylgjur gagnvart honum, einkum af hálfu pólitískra andstæðinga hans.  Hér er lagst lágt, af hálfu „talsmanna“ „hins pólitíska rétttrúnaðar misksunnarleysins“, sem eyrir engu, og setur m.a. líf veikra barna, í bráða lífshættu, með siðlausum, og í raun, glæpsamlegum niðurskurði til heilbrigðismála.  Þeir telja sig yfirleitt getað kastað í aðra, sem búa í „glerhýsum“, eins og máltækið segir.      

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.         
Með vinsemd og virðingu,    
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

TIL HAMINGJU ALLIR ÍSLENDINGAR, MEÐ FRÁBÆRAN ÁRANGUR OG SIGUR Í AUSTURRÍKI, OG VERÐSKULDUÐ VERÐLAUN STRÁKANNA OKKAR:

            Ég vil byrja á því að óska öllum strákunum okkar, HSÍ og öllu aðstoðar- og stuðningsfólki þeirra, og allri Íslensku þjóðinni, innilega til hamingju með frábæran árangur og sigur í Austurríki, og verðskulduð verðlaun – medalíur.  Þetta er ómetanlegur árangur og verðskuldaður sigur, og að hljóta bronsverðlaunin.  Þá óska ég strákunum okkar áframhaldandi velgegni, og hvet alla Íslensku þjóðina til að standa áfram þétt að baki strákunum okkar, og þá ekki síst að ári liðnu.  Heiðarleg barátta og dugnaður strákanna okkar, og þá ekki síst með dyggri og framúrskarandi forystu og leiðsögn Guðmundar Þ. Guðmundssonar, þjálfara liðsins sem og aðstoðarfólks, ásamt einlægri framkomu þeirra allra, með sínum framúrskarandi árangri og verðskulduðum verðlaunum, er svo sannarlega ómetanlegt ljós inn í erfiðar aðstæður mannfélags okkar; og sennilega gerum við okkur vart grein fyrir því í dag, hversu mikils virði dugnaður strákanna okkar, fórnfýsi og hin verðskulduðu verðlaun, eru mikils virði fyrir þjóð okkar, einkum í þeim erfiðu aðstæðum, sem steðja enn að mannfélaginu.         

            Framúskarandi árangur jafnframt allra leikmanna, bæði sóknar- og varnarmanna sem og beggja markmannanna, ásamt dyggri og framúrskarandi leiðsögn fyrirliðans, Ólafs Stefánssonar, og þjálfarans, Guðmundar Þ. Guðmundssonar, skilaði m.ö.o. þessum ómetalega árangri og hinum verðskulduðu verðlaunum.            
            Dyggur stuðingur eiginkvenna og unnusta þeirra sem og annarra fjölskyldumeðlima, má hér heldur aldrei gleymast.          

            Í miðri baráttu strákanna okkar, varð sorglegt slys, varðandi fjölskyldu félaga þeirra.  Votta ég öllum hlutaðeigandi, mínar dýpstu samúðarkveðjur, og  Guðs blessunar og huggunar.  Það er drengilegt af strákunum okkar, að tileinka bæði frábæran árangur, sigur og hin verðkulduðu verðlaun, félaga sínum og fjölskyldu hans.
            Guð blessi strákana okkur, fjölskyldur, og ekki síst félaga þeirra, og fjölskyldu hans.  Guð blessi Ísland og Íslenska þjóð, um ókomnar aldir, og þá ekki síst á þessum erfiðleikatímum.   Maður gat ekki annað en orðið hrærður, að fylgjast með einlægri og drengilegri keppni strákanna okkar, og einnig, að sjá forseta okkar, herra Ólaf Ragnar Grímsson, ásamt eiginkonu sinni, veita þeim bjargtraustan stuðning, vissulega ásamt fjölda annarra, og standa traust við bakið á strákunum okkar.  Guð blessi sérstaklega ykkur öll, og alla Íslenska þjóð.


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.

Með vinsemd og virðingu,

Ólafur Þórisson, cand. theol.    



Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu. 

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, GUÐLAUG ÞÓR ÞÓRÐARSON OG ALLA AÐRA ÞÁ, SEM VILJA VARÐVEITA HEILBRIGÐISÞJÓNUSTUNA, SEM TIL SKAMMS TÍMA, HEFUR VERIÐ HÉR Á LANDI EIN HIN BESTA Á HEIMSMÆLIKVARÐA, ANDSTÆTT NIÐURRIFSSTEFNU NÚVERANDI STJÓRNVALDA:

            Ég vil hér með lýsa sérstaklega yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Guðlaug Þór Þórðarson, fyrrverandi heilbrigðisráðherra, einkum er varðar heilbrigðismál,  og komið hefur fram í fjölmiðlum, og þá ekki síst í viðtalsþætti hjá Ingva Hrafni Jónssyni, sl. föstudagskvöld, og tek ég hér heils hugar undir með honum um mikilvægi þess, að varðveita og efla sem best þá ómetanlegu heilbrigðisþjónustu, sem byggð hefur verið upp hér á landi; m.ö.o.:  Að heilbrigðisþjónustan verði áfram hér á landi ein hin besta á heimsmælikvarða; sem vissulega  ber að  gera allt, til að svo megi vera áfram, með öllum tiltækum ráðum, í ljósi miskunnar kristinnar kærleikstrúar aldanna – heilbrigðisþjónustu, sem allir hafi aðgang að óháð efnahag, og koma þá fleiri en eitt rekstraraform þjónustunnar fyllilega til greina, svo fremi sem miskunnsemdin er höfð að leiðarljósi, bæði hér á landi og annars staðar, og gleymum hér ekki heldur öðrum þjóðum, eins og vinaþjóð okkar, Lettlandi, og fleiri löndum, sem þarfnast sérstaklega hjálpar varðandi varðveislu  og enduruppbyggingu heilbrigðisþjónustu, sem var einnig ein hin besta á heimsmælikvarða, en hefur orðið fyrir siðlausum flötum niðurskurði, allt að því 40-50% sem og fleiri löndum, nær sem fjær!  Nær er fyrir Íslendinga, að leggja eitthvað af mörkum til þessarra þjóða, sem í raun þjást, og þ.m.t. Haiti, sem núverandi landsstjórn telur jafnframt eftir, að veita lágmarkshjálp, andstætt Íslensku björgunarsveitinni, sem var meðal hinna fyrstu á vettvang hörmunganna, eftir jarðskjálftann; heldur en að láta möglunarlaust undan kúgunarvaldi tveggja fyrrverandi nýlenduvelda, sem myndi jafnframt skuldbinda saklaus börn hér á landi um aldir!   Þá eiga Íslendingar fullan rétt á að leita með hið svonefnda Icesave-mál til hlutlausra dómstóla, enda eiga viðkomandi lönd öll að teljast til réttarríkja.  Það land, sem myndi getað neitað slíku, myndi þá í raun tæplega geta talist til réttarríkja!

            Þetta er fullkomlega andstætt vilja og framkvæmd núverandi stjórnvalda forræðishyggjunnar og „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysisins“, bæði varðandi það að gæta Íslenskra hagsmuna sem og að beita endalausum flötum niðurskurði varðandi þessa lífsnauðsynlegu þjónustu, sem þegar hefur leitt til fjöldauppsagna heilbrigðisstarfsfólks, og mun enn aukast, miðað við boðaðan enn meiri niðurskurð, á næsta ári, og eykur óbærilega álag þess heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. lækna, hjúkrunarfólks sem og alls annars heilbrigðisstarfsfólks, þ.m.t. sjúkrahússpresta, sjúkraflutningamanna, bráðaliða, og allra annarra, sem enn halda starfi sínu, auk þess, sem lífi veiks fólks, þ.m.t. veikra barna, er stefnt í bráða hættu!!!   Hvað þá að hjálpsemi komi til greina varðandi önnur lönd í neyð, ég segi ekki meira!
            Hér er um að ræða mannslíf, sem aldrei verður metið til fjár!         
            Þá er einnig ráðist hatramlega gegn sjálfstætt starfandi læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki, þótt einnig þeirra ómetanalegu störf, skili sér margafallt til mannfélagsins í allri merkingu þess orðs, fyrir utan alla þá fyrirbyggingu og lækingingu langvarandi og banvænna sjúkdóma, sem aldrei verður heldur metið til fjár!        

            Hér er í senn, því miður, siðblindan og siðleysið í algleymingi!  Í raun er hér um að ræða grófa og siðlausa atlögu gegn sjúklingum sem og hinum vanmetnu störfum alls hins góða heilbrigðisstarfsfólks!  

            Þá er og siðlaus niðurskurður núverandi stjórnvalda til lífsnauðsynlegrar þróunarhjálpar, einkum í Afríku, einnig fordæmanalegur!  Kristniboðarnir, bæði fyrr og nú, hafa séð og sjá hins vegar þessa skyldu sína, sem einkum lýtur að heilbrigðis- og menntamálum sem og virku safnaðarstarfi.  E.t.v. eiga kristniboðar frá Afríku, eftir að koma í kristniboðsferðir til hinna afhelguðu vesturlanda, og byggja á ný upp heilbrigðis- og menntakerfi landanna, þ.m.t. Íslands og Lettlands; m.ö.o. einkum þeirra landa, sem stjórnvöld „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysins“, hafa eyðilagt að miklu eða mestu leiti, enda eru stjórnvöld „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysins“, ekki aðeins við völd hér á landi.  

            Það er mjög dapurlegt, að meiri hluti núverandi stjórnvalda, leggi allt kapp á, að rústa og eyðileggja þá miklu uppbyggingu, einnig í atvinnumálum, þ.m.t. á landsbyggðinni, sem hinir borgaralegu lýðræðisflokkar, hafa lagt sig fram um, í heild sinni, að standa sem bestan vörð um, og skila sér margfallt til mannfélagins, bæði heimilanna í landinu sem og lífsnauðsynlegrar þjónustu, sem varða og almannavarnir, og þá ekki síst í heilbrigðismálum, með skynsömum og mannúðlegum hætti, en heilbrigðismál hafa hér á landi verið ein af þeim bestu, á heimsmælikvarða!  Mun þetta niðurif landsstjórnar „hins pólitíska rétttrúnaðar miskunnarleysisins“ leiða jafnframt af sér enn meiri landflótta, einkum ungs fólks!          

            E.t.v. er þetta því miður ekkert undarlegt, þegar í raun er um að ræða slíka flokka, sem gefa lítið fyrir hin kristilegu siðferðisgildi mannfélagsins, hvað þá, að slá skjaldborg um þau gildi, hvort sem er um að ræða heimilið, sem verður alltaf hyrningarsteinn siðaðs mannfélags, eða þá heilbrigðis- og líknarþjónustu, sem er ein af dýrmætustu arfleifð kristinnar kærleikstrúar aldanna, sem sagan hefur sannað, öld af öld, og enn þann dag í dag.     
                                   

            Ég enda með orðum mannvinarians og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers, sem segir allt, sem segja þarf, og varðar eilífgildan sannleika allra tíma:        

            ,,Gleiðgosaleg oftrú á ytri getu, samfara vantrú á andleg verðmæti – þetta er eitt af einkennum og meinsemdum samtíðarinnar.   
            Trúin á hið ótrúlega þarf að vakna og glæðast aftur ..., ... trúin á mildina, miskunnsemina, hógværðina, ástúðina, hjartahreinleikann – þetta allt, sem Jesús talar um sem s j á l f s a g ð a h l u t i, en yfirleitt er hlustað á nú sem  m e i n l i t l a r  en  b a r n a l e g a r                             f j a r s t æ ð u r.“   (Sigurbjörn Einasrsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 272; áherslubreyting:  ÓÞ).     
                                  


Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun.         
Með vinsemd og virðingu,    
Ólafur Þórisson, cand. theol.  Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

19. OKTÓBER 2009: ,,STOFNDAGUR FULLVELDISAFSALS“ ÍSLANDS, AÐ SJÖ ÁRUM LIÐNUM, TIL TVEGGJA ,,FYRRVERANDI“ NÝLENDURÍKJA; AUK SIÐBLINDS NIÐURSKURÐAR EVRÓKSRA STJÓRNVALDA, Þ.M.T. ÍSLENSKRA, TIL LÍKNARÞJÓNUSTUNNAR, NÆR SEM FJÆR:

19. OKTÓBER 2009: ,,STOFNDAGUR FULLVELDISAFSALS“ ÍSALNDS, AÐ SJÖ ÁRUM LIÐNUM, TIL TVEGGJA ,,FYRRVERANDI“ NÝLENDURÍKJA; AUK SIÐBLINDS NIÐURSKURÐAR EVRÓKSRA STJÓRNVALDA, Þ.M.T. ÍSLENSKRA, TIL LÍKNARÞJÓNUSTUNNAR NÆR SEM FJÆR:

Ef Alþingi hins fullvalda lýðveldsis, Íslands, samþykkir svonefna Icesave-samninga, óbreytta, sem skrifað var undir þann 19. október sl., sem eru skuldbindingar, langt umfram lagalega skyldu, sem jafnvel liggur ekki fyrir lagalega séð; [vissulega ættu hlutlausir alþjóðlegir dómstólar, t.d. Efta-dómstóllinn, að kveða úrskurð um lagaleg vafamál, þar að lútandi, og þá hvorki Breskir, Hollenskir, né Íslenskir, enda hafa Íslendingar fulla gagnkvæma og rökstudda ástæðu, til að bera ekki meira traust Breskra eða Hollenskra dómstóla, en svonefndir viðsemjendur Íslendinga, hafa gagnvart Íslenskum dómstólum]; og legg ég til, að 19. október, verði, að sjö árum liðnum, haldinn sem sérstakur ,,hátíðisdagur“, þegar landsstórnin tók, þann 19. október árið 2009, þá afdrifaríkiu ákvörðun, að ,,leggja niður“ fullveldi lýðveldisins Íslands, að sjö árum liðnum, n.t.t. þann 19. október árið 2016.
Þá verða einnig fullveldisdagurinn, 1. desember, og lýðveldisdagurinn 17. júní, að sjá árum liðnum, einungis minningardagar fyrrverandi fullvalda þjóðar og lýðveldis, annars vegar varðandi fullveldisstofnun Íslands, og hins vegar varðandi lýðveldisstofnun Íslands, þar sem fullveldi lýðveldisins Íslands, mun frá og með fyrrnendum októberdegi, að sjö árum liðnum, að öllu óbreyttu, heyra sögunni til.
Ég tek heils hugar undir varnaðarorð háttvirtra þingmanna, allra forystumanna stjórnarandstöðunnar, á Alþingi sem og annarra háttvirtra þingmanna, sem vara við þessum gjörningi, þar sem tvö ,,fyrrverandi“
nýlenduríki, beita núvernadi landsstjórn Íslands, Ísalndi og Íslenskri þjóð , sem ber enga sök á hinum svonefndu Icesave-reikningum, ofríki og valdnýðlsu, í skjóli yfirburðavalds sem ,,fyrrverandi“ nýlenduríkja.
Bandarískur sérfræðingur í alþjóðamálum, varaði nú nýverið við slíkum gjörningu, í fjölmiðlum, sem ríkisstjórnin hefur nú því miður samþykkt, í ljósi valdbeitingar hinna ,,fyrrverandi“ nýlenduríkja.
Hér skal það tekið skýrt fram, að samkomulag á jafnréttisgrundvelli kæmi hér vissulega fyllilega til greina, ef um er að ræða vissar lagalegar lágmarks skuldbindingar Íslenska ríkisins, en það liggur ekki ljóst fyrir hvort svo sé, og því um að ræða mikla lagalega óvissu, og því ættu vissulega allir þrír málsaðilar, skýlausan rétt, til að fá úr því skorið, fyrir hlutlausum alþjóðlegum dómstólum, hver hin lagalega niðurstaða er, eða yrði, í raun og veru. Hér gildir hið sama og varðandi landsrétt, að túlka lögin með almennt viðurkenndum lagalegum að ferðum, þ.e.a.s. fá úr deilumálum skorið, að komist sé að lagalegri niðurstöðu á grundvelli þess, hvernig lögin eru, en ekki ættu að vera. Sama gildir varðandi alþjóðarétt. Hér er hins vegar um að ræða pólitísak valdbeitingu tveggja fyrrnefndra stórþjóða, þar sem núverandi landsstjórn Íslands, er kúguð til uppgjafar, m.a. með hótunum AGS (Alþjóðagjaldeyrissjóðsins). Við slíkt er ekki hægt að una, enda auk þess, sem að ofan greinir, tekin mikil áhætta um skerðingu fullvalda lýðræðisríkis, sem sagan hefur sannað, þar sem AGS hefur komið að málum, og m.a. rústað líknarþjónustu landa, eins og kom fram í fréttaauka Ríkissjónvarpsins, fyrir nokkru, varðandi Lettaland! Guð gefi, að svo verði ekki hér, né annars staðar, og undanskil ég þá hvorki Lettland, né nokkur önnur lönd, nær sem fjær. Þá er niðurskurður á líknarþjónustu og annarri þjónustu gagnvart fötluðum, sem kom m.a. fram í féttum nú nýverið, hrein svívirða. Sama er að segja varðandi sjúka, einkum börnin, en ekki síður eldri borgara þessa lands sem og öryrkja, og svo mætti lengi telja.
Mesta hættan varðandi kreppuna er sú, að fátækustu ríkin fari verst út úr henni, t.d. í Afríku og Asíu; þar hefur jafnvel heilu heilsgæslunum og jafnvel sjúkrahúsum verið lokað. Gleymum ekki vorum minnstu meðbræðrum og systrum, sem verst eru sett, þótt við megum vissulega aldrei gleyma að líta oss næst, enda óhugnanlegt, hvernig fátækt samhliða atvinnuleysi, hefur stóraukist hér á landi. Það er óhætt að segja, að aldrei sem fyrr, hefur verið brýnni þörf að hlúa að vorum minnstu meðbræðrum og systrum; ekkert hjálpar sem markviss varðaveisla kristinnar kærleiktrúar aldanna sem og markvisst kristniboð, og sagan hefur sannað ómetanlegt kærleiksgildi þess. Ég enda með orðum mannvinarins og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers, varðandi öflugt kristniboð til frumstæðra Afríkubúa, sem vér megum allra síst gleyma, meðbræðra vorra og systra, sem búa við örbyrgð og mikinn skort á lífsnauðsynlegri líknarþjónustu; sem hefur versnað mikið, eftir að alþjóðakreppan skall á; en því miður má að mjög mörgu leiti heimfæra afkristnaðan og afhelgaðan hugarheim vesturlandabúa, varðandi ótta og hræðslu guðleysins og óguðlegrar hugmyndafræði, þar sem líka margir búa að mikinn skort sem og svívirðilega skerta líknarþjónustu, þar sem Ísland, er ekki einu sinni undanskilið, og minnslífið lítils metið; til hugarheims frumstæðra manna í Afríku; e.t.v. eiga kristniboðar frá Afríku, eftir að koma til vesturlanda, til að kristna, að mörgu leiti afhelgaðan, skeytingarlausan, sinnulausan, siðblindan og miskunnarlausan heim vesturlandabúa :

,,,,Hver, sem kynnist hugarheimi frumstæðra manna,“ skrifar Schweitzer, ,,og þekkir óttann, hræðsluátandið, sem þeir eru í ... getur aldrei framar efast um, að oss beri að gera allt, sem unnt er, til þess að losa þá við þessi hindurvitni.“ Og enn segir Schweitzer: ,,Evrópumenn munu aldrei geta skilið til fulls, hversu skelfileg tilveran er þessum vesalings mönnum... Þeir menn einir, sem hafa séð þessar hörmungar í nærsýn, skilja, að það er skylda vor að flytja frumstæðum nýja lífsskoðun, er losi þá við þá hugaróra, sem gera þeim lífið svo kvalafullt. Í þessu tilliti myndu jafnvel stækustu efasemdamenn verða vinir kristniboðsins, ef þeir kynntust málavöxtum.“
,,Kristindómurinn leysir þessa menn úr viðjum óttans. ,,Þeir vita síðan, að örlög vor allra eru á hendi sama, kærleiksríka föður.““ (Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 129). ... .
Guð blessi, alla vora meðbræður og systur, nær sem fjær. Guð blessi Ísland, og Íslenska þjóð.

Reykjvík, 20. október 2009,

Með óskum um Guðs blessun,
Ólafur Þórisson, cand. theol.
Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., er er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu; og er nú að vinna að drögum ritgerðar og/eða rits um mannvininn og kristniboðslækninn Albert Schweitzer, einkum guðfræði hans, Í samræmi við nýjatestamentisfræðin, ásamt helstu hugsjónum hans.