LÍFSKÖLLUNARSTARF ALBERTS SCHWIETZERS SEM KRISTNIBOÐSLÆKNIS, Í RÚMA HÁLFA ÖLD; INNGANGSKAFLI:

LÍFSKÖLLUNARSTARFALBERTS SCHWIETZERS SEM KRISTNIBOÐSLÆKNIS,   Í RÚMA HÁLFA ÖLD;  INNGANGSKAFLI.      

            Lífshugsjónir mannvinarins og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers:   [Kristniboðið grundvallaratriði, bæði varðandi guðfræði AlbertsSchweitzers (3.1 og 3.2) sem og (sérstaklega) varðandi lífsstarfs/köllunarstarf hans sem kristniboðslæknis (2.1) – Rætt hér nánar:  [Lífsköllunarstarf Alberts Schweitzers sem kristniboðslæknis í rúma hálfa öld]:   [Samantekt til birtingar sem frumdrög, til bráðabirgða].           

            Albert Schweitzer reisti sjúkrahús í Lambarene við Ógówefljót, í Frönsku Miðbaugs-Afríku  (A. E. F.), árið 1913, og starfaði þar sem kristniboðslæknir, í rúma hálfa öld; endurbætti það, starfaði á kristniboðsstöð Franskra Mótmælenda, eða í nágrenni hennar; í samstarfi við bæði Rómverk-Kaþólska kristniboða og Evangelíska, [(Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, einkum bls. 81, 250; og fl. heimildir, eins og við á)], allt  til dauðadags,  5.  septembers  1965, en hann starfaði allt tímabilið, með dyggri aðstoð eiginkonu sinnar, Helenu Bresslau, þótt hann hafi ekki haft sama úthald til fullra starfa, síðustu árin, eins og hann hafði í upphafi og miðbiki tímabilsins.  (Albert Schweitzer/Baldur Pálmason, 1965, Æskuminningar, bls. 109).      

            Hér kemur skýrt fram, hjá Albert Schweitzer, varðveisla kristinnar trúar og arfs/ávaxta hennar og þar með kristinnar siðfræði og siðferðis, einkum varðandi það að líkna og lækna hinn sjúka, og uppfræða hann um Jesú Krist.  [(Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 250 og áfram; og fl. heimildir, eins ogvið á)].             
            Hversu erfið tímabil voru og þ.m.t fjárhagslega, var alltaf áhersla hjá Albert Schweitzer, að halda óskertri þjónustu á sjúkrahúsi sínu, enda með kristið siðferði og skynsemi að leiðarljósi, sbr. inntak rits hans, ,,Menning og siðfræði“, (hér haft til hliðsjónar) ekki síst ,,Lotning fyrir lífinu“, sem er samkvæm kærleikskenningu Jesú; (Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 268); grundvallað á konungi kærleikans, Jesú Kristi, sem kallar oss til fylgdar við sig.  (Albert Schweitzer, 1954, The Quest of the Historical Jesus, bls. 401; Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 40-41, 180; og fl. heimildir, eins og við á).  [{Heimildir, eins og við á, og þá ekki síst rit eftir Albert Schweitzer, fyrst og fremst fyrrnefnt guðfræðirit hans, um Ævisögur Jesú, (frumtexti þess á Þýsku, þýtt á Ensku), fyrrnefnd Ævisaga hans á Íslensku, Æskuminningar  hans  á  Íslensku,  Sjálfsævisaga hans á Þýsku, þýdd á Ensku:  Albert Schweitzer, 1935, My Life and Thought – An Autobiography; með hliðsjón hins vegar af heimspeki hans, einkum í heimspekiriti sínu:  ,,Menning og siðfræði“, ntt.:  Albert Schweitzer, 1960, Kultur und Ethik – Sonduerausgabe mit Einschluss von Verfall und Wiederaufbauder Kultur}].          
           
            Schweitzer hefur lagt mikla áherslu á að minna á það, sem kristniboðið hefur gert til líknar og hjálpar Afríkumönnum.  Þeir hafa bætt líkamleg mein innlendra og kennt þeim hagnýta hluti, auk þess, sem þeir hafa uppfrætt þá um Jesúm Krist.  (Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 250; áherslubreyting:  ÓÞ).     

Með óskum um Guðs blessun,

 

Ólafur Þórisson, cand.theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu, og er að vinna að drögum um ritgerð og/eða rits um mannvininn og kristniboðslækninn, Albert Schweitzer; og þá ekki sís tvarðandi guðfræðikenningar hans.