HUGVEKJA: KRISTIN KÆRLEIKSTRÚ OG MENNINGARARFLEIFÐ ALDANNA:

Kristin kærleikstrú og menningararfleifð aldanna I:           

I-1         Í grein mannvinarins og kristniboðans, Jóhanns Hannessonar, segir orðrétt:          

            Þegar kristindómurinn kom til sögunnar, þá kenndi hann mönnum ekki 
            að rækta jörðina, bræða málma, færa bækur í letur, smíða skip, gera
            vegi og byggja borgir. Allt þetta hafði þá staðið um margar aldir.
            Kristindómurinn kom blátt áfram með fagnaðarerindið og nýja, áður
            ókunna þjónustu gagnvart bágstöddum, fátækum og sjúkum. Hann
            stofnar nýtt samfélag, hina kristnu kirkju, bræðrasamfélag manna,
            sem tóku kristna trú, en þetta samfélag var ólíkt öllu öðru, sem
            veröldin hafði áður séð. Það var ekki grundvallað á mætti né valdi né
            vizku manna, heldur á Guði, Guðs syni, sem kominn var til að frelsa
            mennina, og Heilögum Anda, sem úthellt var til þess, að Guð væri alltaf
            nálægur og starfandi mitt á meðal þeirra.[1]  
           
            Hér kemur skýrt fram, að með kristindómnum, kemur fram áður ókunn þjónusta.   Nýtt samfélag           verður til.  Hér er um að ræða samfélag miskunnar og líknar, sem hvergi hefur náð eins langt, en á áhrifasvæði kristninnar.  Guð skapaði manninn í sinni mynd, og allt annað líf.  Frelsun syndugs manns er hér mikilvægust, enda eru allir fyrirhugaðir til eilífs lífs í Kristi Jesú, Drottni vorum og Frelsara, í Heilögum Anda.  Hjálpræði Guðs í Kristi Jesú, sem fæddist á hinum fyrstu Jólum, frelsaði, líknaði og læknaði alla menn.  Hann dó á krossi, fyrir alla synduga menn, á Föstudaginn langa, og sigraði dauðann með upprisu sinni, og fullnaði þar hjálpræðisverk sitt, á hinum fyrstu Páskum, og úthellti, ásamt Föðurnum, hinum Heilaga Anda yfir lærisveina sína, á Hvítasunnudag, stofndegi kirkjunnar.  Hann varð uppnuminn til himins, á Uppstigningardag, og kemur aftur í krafti og dýrð og tekur alla sína elskuðu heim í himinn sinn.  Drottinn frelsar enn synduga menn, og helgar þá Heilögum Anda, anda huggunar, líknar og helgunar.  Og allir, allir, eru fyrirhugaðir til eilífs lífs í Drottni Jesú Kristi.       

            Með afkristnun og afsiðun seinni ára, hlýtur að koma fram það andlega hrun, þar sem kristilegum grundvallargildum er kastað á glæ, eins og t.d. líknar- og heilbrigðisþjónustan, sem við sjáum nú sem óhugnanlegt dæmi endauss niðurskurður, þar sem lítið er eftir að þeirri miskunn og líkn, sem þjónustan hefur einkum verið hinum sjúku.  Hvíldardagurinn varð mannsins vegna, en ekki maðurinn hvíldardagsins vegna, þótt heilagur er!  Hvað þá varðandi þann fjársjóð, sem mölur og ryð fær grandað, og þar er hluti hins „pólitíska rétttrúnaðs“, „hallalaus fjárlög“, því miður alls ekkert undanskilin, í mannfélagi, þar sem auðæfaoflætið er dýrkað!  Er ekki þvert á móti sá fjársjóður, sem mölur og ryð fær ekki grandað, mikilvægari, þar sem einn dýrsti ávöxtur kristninnar, björgun, umönnun og líkn, einkum til handa þeim sjúku,  er þvert á móti alls ekki undarskilinn!  Hvergi er mannslífið - sem og annað líf - metið jafn mikils, en innan kristindómsins, þar sem líf hins ófædda barns, er alls ekki undanskilið. Mannslífið er friðheilagt frá getnaði, og þess beðið sérstaklega á Kristsdegi, sem var haldinn í Hörpunni nú í haust, að viðhorfsbreyting verði í þjóðfélaginu, og líf hins ófædda barns metið jafnt sem allt annað mannslíf!


I-2         Í seinni hluta greinar Jóhanns, segir ennfremur orðrétt:       
           
            Ég nefndi hér að framan, að kristindómurinn hafi ekki kennt
            Rómverjum og Grikkjum verklega menningu í fornöld. Þetta á þó ekki
            við um það, sem síðar gerðist í Vestur-Evrópu. Þar ræktuðu kirkjunnar
            menn land í stórum stíl, ruddu skóga, byggðu sæluhús og gistihús ogg
            grundvölluðu klaustur, borgir, skóla og háskóla. Í mörgum löndum
            hefur engin rækt verið lögð við þjóðleg fræði, fyrr en kristnin hefur
            kennt a.m.k. nokkrum mönnum að lesa og skrifa. Skólinn, sjúkrahúsið
            og kirkjan eru stofnanir, sem kristindómurinn hefur upphaflega
            skapað í mörgum löndum. Meðal allmargra frumstæðra þjóða hefur
            kristindómurinn reist mikinn hluta menningarlífsins frá grunni, fært
            mál þeirra í letur í fyrsta sinn, skapað hinar fyrstu bókmenntir, kennt
            þeim margs konar iðnað og jarðrækt, auk þess sem það hefur hjálpað
            þeim til að byggja ofangreindar þjóðfélagsstofnanir og hæli fyrir börn
            og holdsveika og hjálpað þeim á margvíslegan hátt í tímanlegri og
            andlegri neyð.[2]        





Kristin kærleikstrú og menningararfleifð aldanna II:        


II-1      Mannvinurinn og kristniboðslæknirinn, Albert Schweitzer, reisti sjúkrahús árið 1913, í Lambarene við Ógówefljót, í Gabúnhéraði, í frönsku Miðbaugs-Afríku,[3] og starfaði þar sem kristniboðslæknir í rúma hálfa öld, vissulega með aðstoð góðs fólks, ekki síst eiginkonu sinnar; enda starfaði Schweitzer á kristniboðsstöð franskra mótmælenda í Lambarene, eða í nágrenni við hana, og hafði náin kynni og samvinnu við kristniboða, bæði rómverks-kaþólska og evangelíska.[4]  Þannig lýsti Schweitzer kynnum sínum, af kristniboðinu, eftir þriggja ára veru í Lambarene, og fórust m.a. orð á þessa leið:

            Ég ber einlæga lotningu fyrir því starfi, sem amerískir kristniboðar hófu               hér og franskir kristniboðar hafa haldið áfram. Þeir hafa mótað hugsun    
            innlendra manna, í mannlegum og kristilegum skilningi, á þann veg, að það
            myndi sannfæra jafnvel ramma andstæðinga kristniboðs um það, að kenning
            Jesú megnar mikið gagnvart frumstæðum mönnum."[5]       

            Schweitzer hefur lagt mikla áherslu á að minna á það, sem kristniboðið hefur gert til líknar og hjálpar Afríkumönnum. Þeir hafa bætt líkamleg mein innlendra og kennt þeim hagnýta hluti, ,,auk þess sem þeir hafa frætt þá um Jesúm Krist."[6]  

II-2      Schweitzer leggur einnig mikla áherslu á það, að gleyma aldrei að líta sér næst.[7] Líknarþjónustan, og önnur ómetanleg störf mannúðar, björgunar og uppfræðslu, og þar með ómetanleg og óeigingjörn störf heilbrigðisstarfsfólks og annarra, sem varðveitt hefur verið hér á landi, í rúma öld sem arfleifð og ávöxt kristinnar kærleikstrúar aldanna, verður að varðveita.

          Stjórnvöld hafa því miður að miklu leiti sagt skilið við kristileg grundvallaratriði björgunar, mannúðar og líknar, með óábyrgri afstöðu til heilbrigðismála, sem veldur andlegum og efnislegum óstöðugleika – spara eyrinn, en henda krónunni, sem byggist á siðferðilegu agaleysi núverandi stjórnvalda, sem kemur því miður skýrt fram í fyrirhuguðum fjárlögum fyrir næsta ár, þar sem naumt er skammtað fjárframlögum til heilbrigðismála, en ekki síður fyrirhuguðum fjáraukalögum, þar sem LSH. er ekki er veitt viðbótarfé í fjáraukalögunum til að sinna  bráðaþjónustu,sbr. viðtal við Pál Mattthíasson, forstjóra LSH. í seinni fréttum Rúv. miðvikudagskvöldið 12. nóvember sl. og á vef Rúv.  Tilgangur fjáraukalaga er að mæta óvæntum útgjöldum ríkissjóðs.  Landspítalinn er kominn meira en einn milljarð fram úr fjárheimildum á þessu ári.  Páll undrast það sem hann nefnir sérkennilega forgangsröðum og er undirritaður innilegaa sammála honum!  Það þarf ekki glöggt auga til að sjá, að bráðaþjónustan, sem er upp á líf og dauða komin, er ógnað með óhóflegu vanmmati og agaleysi af hálfu stjórnvalda!  Páll segir hins vegar mestu máli skipta að spítalinn fái aukið fé á næsta ári.  Undirritaður tekur vissulega undir það, en varar um leið við því hversu naumt sé skammtað féi til heilbrigðisþjónustunnar, og þa einkum til LSH. Fyrrverandi hæstvirtir heilbrigðis- og velferðarráðherra, hefur varað alvarlega við þessu sem og forstjóri LSH., og þá einkum varðandi fjársvelti í fjáraukalögum! Í þessu ástandi er álag allt of mikið hjá stafsfólki, sem getur endað með ófyrirsjáanlegum atburðum! Útilokað er í þessu ástandi, að heilbrigðisstarfsfólk geti í senn sinnt lögbundnum skyldum innan heilbrigðisþjónustunnar, og verið um leið innan heimilda fjárlaga eða fjáraukalaga!  Miðað við alvarleika þessa ástands, kemst ndirritaður ekki hjá því, allravirðingarfyllst, spyrja hæstvirta ráðherra núverandi ríksistjórnar, til að svara eftirfarandi spurningu:[8]  Í ljósi ofangreindra fjárlaga og fjáraukalaga, hvort má þá yfirstjórn og heilbrigðisstarfsfólk LSH. búast við ákæru ríkissaksóknara, sbr. mál frá árinu 2012, sem er ekkert annað en dapurleg harmsaga, þar sem LSH. og hjúkrunarfræðingur eru ákærð, fyrir að sinni ekki - ekki getað sinnt í ljósi óhóflegs vinnuálags, sem einnig er ólögmætt - lögbundinni þjónustu spítalans, eða umkvörtun ríkisendurskoðunar, fyrir að fara fram úr fjárlögum og/eða fjáraukalögum, ef ekki verður unnt að sinna lögbundinni þjónustu, og þá einkum varðandi bráðaþjónustu, nema að fara fram úr fjárheimildum tilvonandi fjárlaga og/eða fjáraukalaga, sem leiða til hallareksturs LSH., einkum varðandi bráðaþjónustu, sem sérstaklega varðar almannavarnir og almannaheill?  Hvað með þá túlkun á fjáraukalögum, að tilgangur þeirra sé að mæta óvæntum útgjöldum ríkissjóðs, sem kemur skýrt fram í  41. gr. stjórnarskrárinnar nr 33, 17 júní 1944, og kemur einnig skýrt fram í túlkun í lögfræðiriti Sigurðar Líndals, lagaprófessors, í  bókinni "Um lög og lögfræði", þar sem orðrétt segir:

            Í 41 gr. stjórnarskrarinnar er gert ráð fyrir fjáraukalögum.  Vandi er að               sjá nákvæmlega fyrir alla fjárþörf og óvænt útgjöld verða iðulega.  Er þá               kostur á að afla heimilda til greiðslna úr ríkissjóði umfram það sem mælt 
            er í fjárlögum. Fjáraukalög eru lögð fram ásamt fjárlögum næsta árs, þannig
            að þar eru fjáraukalög yfirstandandi árs leiðrétt að fenginni reynslu og
            heimild að nokkru leyti veitt eftir að greiðslur hafa farið fram, en að
            öðru leyti til að greiða fyrirsjáanleg útgjöld.[9]
            
                       
            Hér kemur skýrt fram, að tilgangur fjáraukalaga sé að mæta óvæntum útgjöldum ríkissjóðs!  Samkvæmt orðanna hljóðan getur hér verið átt við hverskyns útgjöld ríkissjóðs, almennt séð, þannig að alls ekki er hægt að útiloka neinn þátt þeirra útgjaldaliða ríkissjóðs, sem til staðar eru og varða lögbundna þjónustu.  Þess heldur er með ólíkindum, hvernig forgangsröðun ríkisfjármála er ákveðin, einkum varðandi þá þjónustu og þau störf, sem varða almannavarnir og almannaheill, og þar er lögbundin heilbrigðisþjónusta alls ekki undanskilin, að ekki sé minnst á bráðaþjónustuna, sem sérstaklega varða svo sannarlega almannavarnir og almannaheill!!
          
            Guð gefi, að stjórnvöldum beri gæfu til að taka ekki þá skammsýnu og óskynsamlegu ákvörðun, að grípa til siðferðilega vafasams niðurskurðar, eins og blikur eru á lofti um varðandi fyrirhuguð fjárlög og fjáraukalög til heilbrigðismála, sem kunna að leiða til fjöldauppsagna heilbrigðisstarfsfólks, og annarra þeirra, sem að öryggis-, björgunar- og mannúðarstörfum vinna - afleiðingarnar verða aldrei metnar til fjár!  Einn dýrmætasti ávöxtur þess fjársjóðar, sem mölur og ryð fær aldrei grandað, er einn dýrsti ávöxtur kristninnar, björgun, umönnun og líkn, einkum til handa þeim sjúku!

Friður Guðs, sem er æðri öllum skilningi, varðveiti hjörtu vor og hugsanir, í Drottni Jesú Kristi.  Amen.     




Reykjavík, 15. nóvember 2014.        

Með vinsemd og virðingu og óskum um alla Guðs blessun.   
Ólafur Þórisson, cand. theol.
           

 

 

[1] Jóhann Hannesson:  Myndar kristindómurinn menningu? í Kristilegu stúdentablaði 1953.
  Fyrri hluti.  Áherslubreyting:  ÓÞ.

[2] Jóhann Hannesson:  Myndar kristindómurinn menningu? í Kristilegu stúdentablaði 1953.
  Seinni hluti.  Áherslubreyting:  ÓÞ.

[3] Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, ævisaga, bls. 81

[4] Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, ævisaga, bls. 250.

[5] Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristensson, 1955, Albert Schweitzer, ævisaga, bls. 250.

[6] Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristensson, 1955, Albert Schweitzer, ævisaga, bls. 250.  
 Áherslubreyting:  ÓÞ.

[7] Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, 1955, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls.
272-275.

[8] Undirritaður áskilur sér allravirðingarfyllst rétt, til að senda formlegt bréf til 
 hæstvirtra ráðherra forsætis,- heilbrigðis- og fjármála og efnahagsmála, skv.
 upplýsingalögum nr. 50/1996, einkum 3. grein.

[9] Sigurður Líndal, 2002, Um lög og lögfræði, bls. 105.  Áherslubreyting:  ÓÞ.  

Opið bréf II[1] - ítrekun og endurbætt - til núverandi ríkisstjórnar Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks, varðandi fyrirhuguð fjárlög, v. heilbrigðismál, sem lögð verða fram á Alþingi í dag:

Opið  bréf  II[1] - ítrekun og endurbætt - til núverandi ríkisstjórnar Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks, varðandi heilbrigðismál: Að gefnum tilefnum, varðandi fréttir (og Kastljós) Rúv (28. Og 29. september sl.), Morgunblaðsins (30 september), og fleiri fjölmiðla (einkum 28. Og 29. september sl.), spyr undirritaður enn og aftur óhjákvæmilega núverandi ríksisstjórn, eftirfarandi opinna spurninga:

1.      Hvernig ríkisstjórn Framasóknar- og Sjálfstæðisflokks tók við fyrri ríkisstjórn Íslands, eftir kosningarnar vorið 2013, varðandi mikilvæg  og jafnvel lífsnauðsynleg kosningaloforð?

2.      Á virkilega að svíkja kosningaloforð um 12-13 milljarða lífsnauðsynlegra fjárframlaga til Landsspítalans, en kosningaloforðið kom skýrt fram í opinni umræðu fyrir kosningarnar sl. vor, og var enn áréttað opinberlega á sumarþingi Alþingis, þar sem sérstaklega var tekið fram, að nauðsynlegt væri, að þjóðarsátt næðist um þetta mál?    

3.      Á jafnvel að skera enn frekar niður lífsnauðsynleg fjárframlög til Landspítalans, í væntanlegum fjárlögum (og fjáraukalögum) fyrir árin 2013 - 2014?

4.      Og hvað með loforð um lífsnauðsynleg fjárframlög til annarra sjúkrahúsa, og heilbrigðisstofnana, bæði á höfuðborgarsvæðinu og á landsbyggðinni?

5.      Stendur jafnvel til að skera niður til lífnauðsynlegra sjúkraflutninga, bæði á höfuðborgarsvæðinu og á landsbyggðinni; t.d. að aðeins einn sjúkrabill verði til staðar að nóttu til, í Árnessýslu, eins og kom fram í Morgunblaðinu þann 30. september sl., ?   

6.      Ofangreint varðar almannavarnir og almannaheill!  Stendur það ekki skör hærra, en tilvísun til svonefnds „hallareksturs“?  Og er nefndur „hallarekstur“ e.t.v. ekki kominn til, vegna marg endurtekins fjársveltis hins opinbera, til nefndra lífsnauðsynlegra og óeigingjarnra heilbrigðis- og björgunarstarfa?


          Í lögfræðiriti Sigurðar Líndal, lagaprófessors, Um lög og lögfræði, varðandi 41. gr. Stjórnarskrár lýðveldisins Íslands, nr. 33, 17. júní 1944, segir orðrétt:

Í 41. gr. stjórnarskrárinnar er gert ráð fyrir fjáraukalögum. Vandi er að sjá nákvæmlega fyrir alla fjárþörf og óvænt  úgjöld verða iðulega.  Er þá kostur á að afla heimilda til greiðslna úr ríkissjóði umfram það sem mælt er ífjárlögum.  Fjáraukalög eru lögð framásamt fjárlögum næsta árs, þannig að þar eru fjárlög yfirstandi árs  leiðrétt að fenginni reynslu og heimild að nokkru leyti veitt eftir að greiðslur hafa farið fram, en að öðru leyti til að greiða fyrirsjáanleg útgjöld.  (Sigurður Líndal, 2002, Um lög og lögfræði, bls. 105; áherslubreyting:  ÓÞ).

 

 

Með vinsemd og virðingu, og óskum um alla Guðs blessun.
Ólafur Þórisson, cand. theol.        



Höfundur er með embættispróf í guðfræði, frá Háskóla Íslands, og lögbundinn rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

 

[1] Fyrra opna bréf undirritaðs til núverandi ríkisstjórnar Íslands, birtist á heimasíðu hans (olafurthorisson.blogg.is), þann 29. september sl.

Opið bréf til núverandi ríkisstjórnar Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks, varðandi heilbrigðismál: Að gefnum tilefnum, varðandi fréttir Rúv, og fleiri fjölmiðla, spyr undirritaður óhjákvæmilega núverandi ríksisstjórn, eftirfarandi opinna spurninga:

1. Hvernig ríkisstjórn Framasóknar- og Sjálfstæðisflokks tók við fyrri ríkisstjórn Íslands, eftir kosningarnar vorið 2013, varðandi mikilvæg  og jafnvel lífsnauðsynleg kosningaloforð?

2. Á virkilega að svíkja kosningaloforð um 12-13 milljarða lífsnauðsynlegra fjárframlaga til Landsspítalans, en kosningaloforðið kom skýrt fram í opinni umræðu fyrir kosningarnar sl. vor, og var enn áréttað opinberlega á sumarþingi Alþingis, þar sem sérstaklega var tekið fram, að nauðsynlegt væri, að þjóðarsátt næðist um þetta mál?  

3. Á jafnvel að skera enn frekar niður lífsnauðsynleg fjárframlög til Landspítalans, í væntanlegum fjárlögum (og fjáraukalögum) fyrir árin 2013 - 2014?

4. Og hvað með loforð um lífsnauðsynleg fjárframlög til annarra sjúkrahúsa, og heilbrigðisstofnana, bæði á höfuðborgarsvæðinu og á landsbyggðinni?


Í lögfræðiriti Sigurðar Líndal, lagaprófessors, Um lög og lögfræði, varðandi 41. gr. Stjórnarskrár lýðveldisins Íslands, nr. 33, 17. júní 1944, segir orðrétt:

  Í 41. gr. stjórnarskrárinnar er gert ráð fyrir fjáraukalögum. Vandi er að sjá nákvæmlega fyrir alla fjárþörf og óvænt úgjöld verða iðulega.  Er þá kostur á að afla heimilda til greiðslna úr ríkissjóði umfram það sem mælt er ífjárlögum.  Fjáraukalög eru lögð framásamt fjárlögum næsta árs, þannig að þar eru fjárlög yfirstandi árs leiðrétt að fenginni reynslu og heimild að nokkru leyti veitt eftir að greiðslur hafa farið fram, en að öðru leyti til að greiða fyrirsjánleg útgjöld.  (Sigurður Líndal, 2002, Um lög og lögfræði, bls. 105).

Með vinsemd og virðingu, og óskum um alla Guðs blessun.
Ólafur Þórisson, cand. theol.



Höfundur er með embættispróf í guðfræði, frá Háskóla Íslands, og lögbundinn rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

ÓSANNINDI, AÐ ÍSLENDINGAR ÆTLI EKKI AÐ STANDA VIÐ SKULDBINDINGAR SÍNAR. VALDNÝÐSLA EÐA MISKUNNSEMD KRISTINNAR KÆRLEIKSTRÚAR ALDANNA:

 

I  Hver lygaáráðurinn eftir annan, fer um eins og faraldur, um það, að Íslendingar ætli ekki að standa við skuldbindingar sínar, varðandi hið svonefnda Ice-save mál, að jaðrar við meiðyrði. Ekkert er fjær sanni! Því miður endurtekur sú saga sig ávallt, þar sem lygaáróðri er beitt, einkum af hálfu þeirra aðila, sem mikil völd hafa, einkum á heimsvísu. Valdið spillir! Gleymum heldur ekki orðum áróðaursmálarðherra Adolfs Hitlers, sem eru á þá leið, að eftir því sem lygin er endurtekin oftar, fara menn að trúa henni að lokum. Alþingi samþykkti þann 30. desember sl., með tiltölulega naumum meirihluta atkvæða, hin nýju Ice-save lög, lög nr. 1/2010. Mjög gróflega hefur verið vegið að hæstvirtum forseta lýðveldisins Íslands, herra Ólafi Ragnari Grímssyni, fyrir það eitt, að taka þá lýðræðislegu ákvörðun, eftir að honum barst tugþúsundir áskorana þar að lútandi, að vísa hinum fyrrnefndu nýju umdeildu Ice-save lögum til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944!

II  Því miður virðast sum Norðurlandanna, vera farin að trúa lyginni, varðandi fyrrnefnt Ice-save mál, þ.e. að Íslendingar ætli ekki að standa við skuldbindingar sínar og eru þegar farnir að ,,útvarpa" henni, til að sverta enn málsstað Íslendinga, og setja fótinn fyrir fyrirgreiðslu AGS. til uppbyggingar efnahagslífs hér á landi, sem komin eru upphaflega sérstaklega frá Breskum stjórnvöldum! Og hver vill samsama sig ,,hryðjuverkaríki", ég segi ekki meira! Hinar svívirðilega valdnýðslur og meiðyrði Breska forsætisráðherrans frá því í október 2008, hafa eyðilagt mjög mannorð lands vors og þjóðar. Víst er að hann hefur beytt fleirum valdnýðslu, þ.m.t. innan síns eigin ríkis, þar sem stjórnaraðgerðir hans leiða til stórfells atvinnuleysins, en ekki heldur síst varðandi líknarþjónustu til handa hinum sjúku, og þar með talið veikra barna. Bæði kom fram í fréttum, annars vegar snemma á síðastliðnu ári, og hins vegar nú nýlega fyrir sl. áramót - lægra verður tæplega lagst!

III  Þá er einnig lagst lágt í fyrrnefndum meiðyrðum, gagnavart heilli þjóð. Mönnum þykir nóg um þau meiðyrði, sem því miður hafa verið og eru gefin í té um einstakling eða einstaklinga sem og jafnvel tiltekna hópa fólks, sem leiðir eðli máls samkvæmt, af sér eyðilagt mannorð. Slíkt er nefnt mannorðsþjófnaður. En meiðyrði gagnvart einum eða fleiri einstaklingum blikna, á samanburði við meiðyrði gagnvart heilli þjóð, án þess að ég sé að gera lítið úr hinu fyrrnefnda! Og menn telja sig oft á tíðum knúna að hreinsa mannorð sitt, og neyðast því oft að leita til dómstóla, til að fá ,,uppreisn æru" og getað síðan í friði, ávaxtað talentur sínar, í stað þess að grafa talenturnar í jörð og fela þær, sbr. Matteusarguðspjall 25. kapítuli, vers 14-30!
Hér er heldur alls ekki haldið fram, að ekki sé annar möguleiki fyrir hendi, til að ávaxta telentur sínar, en leita til dómstóla; en viðkomandi þarf þá að finna allar mögulegar leiðir, til að ávaxta talenturnar, hvort sem um er að ræða einstakling, hópa fólks, eða heilt þjóðríki. Ef vér berum ekki virðingu fyrir oss sjálfum og uppruna vorum, hvernig getum vér þá borið virðingu fyrir öðrum og uppruna þeirra? Sama gildir um hinn trúarmenningarsögulega arf lands vors. Ísland er kristið land, þótt margt megi betrumbæta, einkum varðandi þann dýrsta ávöxt kristinnar kærleikstrúar aldanna, að sjúkir, og þá ekki síður börn og eldri borgarar þessa lands, njóti áfram þeirrar líknar og ummönnunar, sem verið hefur hér á landi, sem ein af dýrmætustu arleifð og ávöxtum kristinnar kærleikstrúar aldann, grundvallað á konungi konunganna, konungi kærleikans, Drottni vorum Jesú Kristi!

IV  Eins og ég hef áður nefnt, liggja þegar fyrir lög frá Alþingi, sem samþykkt voru þverpólitískt frá ágúst sl., sem hæstvirtur forseti, herra Ólafur Ragnar Grímsson staðfesti þegar, með lögmætum hætti, og hefur þar með staðið fyllilega við umræddar skuldbindingar af hálfu Íslendinga varðandi Ice-save málið, og í raun langt um fram skyldu! Þar voru það þvert á móti Bresk og Hollensk stjórnvöld, sem stóðu ekki við hinar lögmætu skuldbindingar Ice-save málsins. Það að ,,skrifa undir" óáfylltan víxil eða tékk, eins og í raun felst í hinum nýju Ice-save lögum, t.d. með óhóflega háum vöxtum, sem engin önnur þjóð myndi þurfa að gangast undir í Evrópu, hefur ekkrt með lögmætt raunverulegt skuldbindingargildi að gera, heldur er Íslenska ríkisstjórnin, með samþykkt hinna nefndu umdeildu laga frá 30. desember sl., að lúta óbylgjörnum kröfum ósanngjarns og ólögmæts kúgunarvalds!

V   Þá árétta ég enn, að hér er alls ekki tekin afstaða með eða á móti hinum nýju Ice-save lögum, nr. 1/2010, heldur í raun verið á lýðræðislegan hátt, að vísa þeim til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu, til samþykktar eða synjunar, samkvæmt 26. grein Stjórnarskrá hins fullvalda lýðveldis Íslands, nr. 33/1944! Óbylgjörn gagnrýni, m.a. Breskra og Hollenskra yfirvalda, á stjórnskipun fullvalda lýðræðisríkis, er gróf atlaga og aðför að hinu fullvalda lýðræðisríki, og er fordæmanleg! Gleymum ekki þeim fórnum, sem forfeður og formæður vorar færðu, til að Ísland öðlast fullveldi og lýðveldi!

Þannig kemst Steingrímur Thorsteinsson, rektor og skáld, að orði í þessum fagra sálmi: 

YFIR voru ættarlandi,
aldafaðir, skildi halt.
Veit því heillir, ver það grandi,
virztu að leiða ráð þess allt.
Ástargeislum úthell björtum
yfir lands vors hæð og dal.
Ljós þitt glæði í lýðsins hjörtum,
ljós, er aldrei slokkna skal. 
                                      
                                      Steingrímur Thorsteinsson

(Sálmabók, Reykjavík 1972, bls. 510).

Gleymum því heldur aldrei, að vort eignlegt ættland er á himnum, þar sem engin landamæri eru til staðar, sjúkdómar, valdnýðsla, stríð, né nokkuð annað böl. En vér verðum að virða vort ættland á jörðu, til að geta virt í senn önnur ættlönd jarðarinnar sem og vort eiginlegt ættland á himnum, þar sem konungur konunganna, konungur kærleikans, Drottinn Jesús Kristur ríkir um eilífð!

Ég enda með þessu fagra sálmversi Steingríms Thorsteinssonar:

Til ættlandsins himneska blítt þú oss bend
og blessa vort ættland á jörðu,
þess franfarir styð þú og farsæld því send,
ó, faðir, en væg því við hörðu. 

                                       Sb 1886 - Steingrímur Thorsteinsson 

(Sálmabók, Reykjavík 1972, bls. 502). 

Guð blessi Ísland og Íslenska þjóð sem og önnur ættlönd og þjóðir jarðar, einkum þar sem af einlægni er horft til hins himneska eilífa ættlands.

Með óskum um gleðilegt ár, og Guðs blessun,
Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

Við Íslendingar kveðjum árið 2009 annað kvöld, gamlárskvöld. En kveðjum við þá einnig fullveldi lýðveldisins Íslands?

Annað kvöld, gamlárskvöld, fimmdtudagskvöldið 31. desember 2009, kveðjum við Íslendingar árið 2009. En kveðjum við einnig fullveldi lýðveldisins Íslands, í ljósi hinna sögulegu atburða á Alþingi Íslendinga, miðvikudagskvöldið 30. desember sl.? Mun þannig fimmtudagurinn 31. desember vera einstakur hátíðardagur lands vors sem ,,síðasti dagur" fullvalda lýðveldis?
Mun árið 2010 marka nýtt upphaf, eftir að við höfum kvatt árið 2009? E.t.v. er þess meiri áhersla að halda upp á ekki aðeins síðasta dag ársins 2009, heldur einnig ,,síðasta dag fullveldis lýðveldisins" Íslands? Og munum við fagna nýju ári kl. 12 á miðnætti annað kvöld, sem einhvers konar ,,nýlenda" tveggja ,,fyrrverandi" nýlenduvelda? Væri þá ekki tilvalið fyrir núverandi, eða öllu heldur ,,fyrrverandi" stjórnarflokka lands vors, að fá sérstaka ,,landsstjóra" hinna nýju herraríkja, yfir land vort, sem ,,núverandi/ fyrrverandi stjórnarflokkar" myndu síðan lúta? Þá myndi vissulega Þjóðhátíðardagur Íslendinga heyra sögunni til í núverandi mynd, en verða sérstakur minningardagur lýðveldisstofnunarinnar frá 17. júní árið 1944, til 17. júní árið 2009; minningardagur 65 ára lýðveldis í landi voru! Sama er að segja um Fullveldisdaginn 1, desember árið 1918, þar sem grundvöllurinn var lagður í senn að fullveldi og lýðveldi lands vors. Hann myndi einnig heyra sögunni til á nýverandi mynd, en verða minningardagur 91 ára fullveldis í landi voru!
Ef við virðum ekki eigið land og þjóð, hvernig eigum við þá að geta virt önnur lönd og þjóðir? Og hvernig getum við þá jafnframt vænst þess, að önnur lönd og þjóðir virði land vort og þjóð?

Með óskum um gleðilega hátíð, og Guðs blessun,

Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

STUÐNINGSYFIRLÝSING VIÐ FORMENN SJÁLFSTÆÐISFLOKKISNS OG FRAMSÓKNARFLOKKNINS, OG ALLA ÐARA ÞÁ ÞINGMENN, SEM VILJA KANNA BETUR YFIRLÝSINGAR LÖGMANNSTOFUNNAR MISHCON DE REYA:

Ég vil sérstaklega lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirta þingmenn, Bjarna Benediktsson, formann Sjálfstæðisflokksins, Sigmund Davíð Gunnlaugsson, formann Framsóknarflokksins, Höskuld Þórhallsson, Ólöfu Nordal, og alla aðra þá háttvirtu þingmenn, sem vilja fara yfir yfirlýsingar Bresku Lögfræðistofunnar Mishcon de Reya, varðandi hið svonefnda Ice-save frumvarp ríkisstjórnarinnar - varðandi ríkisábyrgð, sem ríkisstjórnin vill leggja tafarlaust fyrir Alþingi, án þess að hinir lýðræðiskjörnu fulltrúar Alþingis, einkum stjórnarandstöðunnar, fái tækifæri til að kynna sér, áður en atkvæðagreiðslan fari fram, nefndar yfirlýsingar Bresku Lögfræðistofunnar. Hér er um einstaklega ólýðræðisleg vinnubrögð að ræða, af hálfu ríkisstjórnarflokkanna. Og hvað vilja stjórnarflokkarnir fela, ef allt er í eðlilegum farvegi, eins og þeir halda stöðugt fram?

Orðrétt segir í frétt Mbl.is, nú í kvöld:

,,Lögfræðistofan Mishcon de Reya segist í yfirlýsingu til fjárlaganefndar Alþingis standa við það sem kom fram í bréfi til nefndarinnar í gær. Í yfirlýsingunni segist lögfræðistofan vera tilbúin til að leggja fram eiðsvarnar yfirlýsingar ef þess er óskað." (Mbl.is, 2009).

Þá segir einnig orðrétt í frétt Mbl.is:

,,Stjórnarandstaðan krefst þess að leynd verði aflétt af tölvupóstssamskiptum milli bresku lögmannsstofunnar Mishcon de Reya annars vegar og fjármálaráðuneytisins og Icesave-samninganefndarinnar hins vegar. Þetta mun vera meginástæðan fyrir því að þingfundum Alþingis hefur ítrekað verið frestað í morgun." (Mbl.is, 2009).

Tek ég heils hugar undir þessa lýðræðislegu kröfu stjórnarandstöðunnar.

Með óskum um gleðlega hátíð, og Guðs blessun,

Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

STUÐNIGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, PÉTUR BLÖNDAL, VARÐANDI BREYTINGARTILÖGU HANS UM ÞJÓÐARATKVÆÐI, OG FLEIRI HÁTTVIRTA ÞINGMENN, SEM STYÐJA ÞANN MÁLSSTAÐ:

Ég vil sérstaklega lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Pétur Blöndal, þar sem hann leggur til breytingartilögu um þjóðaratkvæðagreiðslu, varðandi hið svonefnda Ice-save frumvarp ríkisstjórnarinnar - varðandi ríkisábyrgð, og aðra þá háttvirta þingmenn, sem styðja þann málsstað. Hafni þjóðin hinu svonefnda Ice-save frumvarpi núverandi stjórnvalda, yrðu bæði Bretar og Hollendingar, að samþykkja hin Íslensku Ice-save lög, og þar með þá fyrirvara, sem samþykktir voru á Alþingi sl. sumar, að semja að nýju við Íslensk stjórnvöld, eða að fara með málið fyrir Íslenska dómstóla. Þá fengist lagaleg niðurstða í málinu, en ekki pólitísk geðþóttaákvörðun Breskra, Hollenskra, eða núverandi Íslenska stjórnvalda. Það er grátbroslegt að heyra núverandi stjórnarþingmenn mæla gegn þjóðaratkvæðagreiðslu, aðeins vegna þess, að meiri líkur en minni, eru talin á því, að hið nefnda umdeilda frumvarp núverandi stjórnvalda, verði fellt, fái almenningur þessa lands, notið þeirra mannréttinda, að hafa síðasta orðið. Það er með ólíkindum, hve illa núverandi stjórnvöld landsins treysta almenningi þessa lands. Ætti slík stjórn að njóta stuðnings þess almennings, sem hún treystir ekki sjálf?

Með óskum um gleðilega hátíð, og Guðs blessun,

Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og er með rétt til embættisgengis til prestsembættis.

STUÐNIGSYFIRLÝSING VIÐ HÁTTVIRTAN ÞINGMANN, HÖSKULD ÞÓRHALLSSON, OG FLEIRI HÁTTVIRTA ÞINGMENN, EINKUM STJÓRNARANDSTÖÐUNNAR SEM OG HEIÐARLEGRA STJÓRNARÞINGMANNA:

Ég vil sérstaklega lýsa yfir fullum stuðningi við háttvirtan þingmann, Höskuld Þórhallsson, þar sem hann hvetur til að hafna hinu svonefnda Ice-save frumvarpi ríkisstjórnarinnar - varðandi ríkisábyrgð, enda yrðu þá bæði Bretar og Hollendingar, að fara með málið fyrir Íslenska dómstóla. Þá fengist lagaleg niðurstða í málinu, en ekki pólitísk geðþóttaákvörðun Breskra, Hollenskra, eða núverandi Íslenska stjórnvalda.
Núverandi Íslensk stjórnvöld hafa sýnt og sannað, að þau eru með öllu fullkomlega vanhæf, og þá ekki aðeins í þessu einstaka Ice-save máli, heldur því miður í nánast öllu, sem þau hafa tekið fyrir, eða öllu heldur ekki tekið fyrir! Heimilin og fjölskyldur landsins, hyrningarsteinn siðaðs mannfélags, blæða, óhóflegar skattpíningar vofa yfir almenningi þessa lands semhliða siðlausum, siðbindum og miskunnarlausum niðurskurði til gjörvallrar lífnauðsynlegrar grunnþjónustu siðaðs mannfélags, einkum löggæslu, heilbrigðis- og menntamála sem og annarra velferðarmála, sem verða mannfélaginu mjög dýr, einkum til lengri tíma litið, að ekki sé talað um mannúðarþátt þessarar hyrningarþjónustu siðaðs mannfélags!
Þá eru og settir steinar í götu alhliða atvinnuuppbyggingar, einkum á Suðurnesjum og Húsavík og víðar, þótt slík atvinnuuppbygging myndi skila þjóðinni lífsnauðsynlegri lífsafkomu bæði heimila og fyrirtækja í landinu. Þrengingin að þessum atvinnuvegum sem og annarrar atvinnuuppbyggingu, auk yfirvofandi skattpíninga, mun leiða til enn meiri landsflótta, og er hann þegr ærinn orðinn. Þannig mun jafnframt enn minna fé renna til ríkissjóðs, haldi núverandi ,,norræn ,,vel"ferðarstjórn" völdum, hér á landi.
Engvir stjórnmálaflokkar hafa lagt jafn mikla áherslu á heimilin og fjölskyldur sem og skynsamlega og lífnauðsynlega atvinnuuppbyggingu á landinu, en Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn, auk þess að standa vörð um ofangreindar lífsnauðsynlegar grunnþjónustu siðaðs mannfélags.
Ég styð heilshugar hvern þann heiðarlega þingmann, sem þorir að rísa upp gegn ofurveldinu, og fella hið umdeilda Ice-save frumvarp - varðandi ríkisábyrgð.
Guð gefi, að brátt heyri hin Íslenska ,,norræna ,,vel"ferðarstjórn" sögunni til, og við taki, hér á landi, borgaraleg lýðræðisstjórn, sem hefur hagsmuni gjörvalls almenning að leiðarljósi, og þar með að varðveita fullveldi Íslands. Guð blessi Ísland og Íslenska þjóð.

Með óskum um gleðilega hátíð, og Guðs blessun,

Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá Háskóla Íslands, og hefur rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.

19. OKTÓBER 2009: ,,STOFNDAGUR FULLVELDISAFSALS“ ÍSLANDS, AÐ SJÖ ÁRUM LIÐNUM, TIL TVEGGJA ,,FYRRVERANDI“ NÝLENDURÍKJA; AUK SIÐBLINDS NIÐURSKURÐAR EVRÓKSRA STJÓRNVALDA, Þ.M.T. ÍSLENSKRA, TIL LÍKNARÞJÓNUSTUNNAR, NÆR SEM FJÆR:

19. OKTÓBER 2009: ,,STOFNDAGUR FULLVELDISAFSALS“ ÍSALNDS, AÐ SJÖ ÁRUM LIÐNUM, TIL TVEGGJA ,,FYRRVERANDI“ NÝLENDURÍKJA; AUK SIÐBLINDS NIÐURSKURÐAR EVRÓKSRA STJÓRNVALDA, Þ.M.T. ÍSLENSKRA, TIL LÍKNARÞJÓNUSTUNNAR NÆR SEM FJÆR:

Ef Alþingi hins fullvalda lýðveldsis, Íslands, samþykkir svonefna Icesave-samninga, óbreytta, sem skrifað var undir þann 19. október sl., sem eru skuldbindingar, langt umfram lagalega skyldu, sem jafnvel liggur ekki fyrir lagalega séð; [vissulega ættu hlutlausir alþjóðlegir dómstólar, t.d. Efta-dómstóllinn, að kveða úrskurð um lagaleg vafamál, þar að lútandi, og þá hvorki Breskir, Hollenskir, né Íslenskir, enda hafa Íslendingar fulla gagnkvæma og rökstudda ástæðu, til að bera ekki meira traust Breskra eða Hollenskra dómstóla, en svonefndir viðsemjendur Íslendinga, hafa gagnvart Íslenskum dómstólum]; og legg ég til, að 19. október, verði, að sjö árum liðnum, haldinn sem sérstakur ,,hátíðisdagur“, þegar landsstórnin tók, þann 19. október árið 2009, þá afdrifaríkiu ákvörðun, að ,,leggja niður“ fullveldi lýðveldisins Íslands, að sjö árum liðnum, n.t.t. þann 19. október árið 2016.
Þá verða einnig fullveldisdagurinn, 1. desember, og lýðveldisdagurinn 17. júní, að sjá árum liðnum, einungis minningardagar fyrrverandi fullvalda þjóðar og lýðveldis, annars vegar varðandi fullveldisstofnun Íslands, og hins vegar varðandi lýðveldisstofnun Íslands, þar sem fullveldi lýðveldisins Íslands, mun frá og með fyrrnendum októberdegi, að sjö árum liðnum, að öllu óbreyttu, heyra sögunni til.
Ég tek heils hugar undir varnaðarorð háttvirtra þingmanna, allra forystumanna stjórnarandstöðunnar, á Alþingi sem og annarra háttvirtra þingmanna, sem vara við þessum gjörningi, þar sem tvö ,,fyrrverandi“
nýlenduríki, beita núvernadi landsstjórn Íslands, Ísalndi og Íslenskri þjóð , sem ber enga sök á hinum svonefndu Icesave-reikningum, ofríki og valdnýðlsu, í skjóli yfirburðavalds sem ,,fyrrverandi“ nýlenduríkja.
Bandarískur sérfræðingur í alþjóðamálum, varaði nú nýverið við slíkum gjörningu, í fjölmiðlum, sem ríkisstjórnin hefur nú því miður samþykkt, í ljósi valdbeitingar hinna ,,fyrrverandi“ nýlenduríkja.
Hér skal það tekið skýrt fram, að samkomulag á jafnréttisgrundvelli kæmi hér vissulega fyllilega til greina, ef um er að ræða vissar lagalegar lágmarks skuldbindingar Íslenska ríkisins, en það liggur ekki ljóst fyrir hvort svo sé, og því um að ræða mikla lagalega óvissu, og því ættu vissulega allir þrír málsaðilar, skýlausan rétt, til að fá úr því skorið, fyrir hlutlausum alþjóðlegum dómstólum, hver hin lagalega niðurstaða er, eða yrði, í raun og veru. Hér gildir hið sama og varðandi landsrétt, að túlka lögin með almennt viðurkenndum lagalegum að ferðum, þ.e.a.s. fá úr deilumálum skorið, að komist sé að lagalegri niðurstöðu á grundvelli þess, hvernig lögin eru, en ekki ættu að vera. Sama gildir varðandi alþjóðarétt. Hér er hins vegar um að ræða pólitísak valdbeitingu tveggja fyrrnefndra stórþjóða, þar sem núverandi landsstjórn Íslands, er kúguð til uppgjafar, m.a. með hótunum AGS (Alþjóðagjaldeyrissjóðsins). Við slíkt er ekki hægt að una, enda auk þess, sem að ofan greinir, tekin mikil áhætta um skerðingu fullvalda lýðræðisríkis, sem sagan hefur sannað, þar sem AGS hefur komið að málum, og m.a. rústað líknarþjónustu landa, eins og kom fram í fréttaauka Ríkissjónvarpsins, fyrir nokkru, varðandi Lettaland! Guð gefi, að svo verði ekki hér, né annars staðar, og undanskil ég þá hvorki Lettland, né nokkur önnur lönd, nær sem fjær. Þá er niðurskurður á líknarþjónustu og annarri þjónustu gagnvart fötluðum, sem kom m.a. fram í féttum nú nýverið, hrein svívirða. Sama er að segja varðandi sjúka, einkum börnin, en ekki síður eldri borgara þessa lands sem og öryrkja, og svo mætti lengi telja.
Mesta hættan varðandi kreppuna er sú, að fátækustu ríkin fari verst út úr henni, t.d. í Afríku og Asíu; þar hefur jafnvel heilu heilsgæslunum og jafnvel sjúkrahúsum verið lokað. Gleymum ekki vorum minnstu meðbræðrum og systrum, sem verst eru sett, þótt við megum vissulega aldrei gleyma að líta oss næst, enda óhugnanlegt, hvernig fátækt samhliða atvinnuleysi, hefur stóraukist hér á landi. Það er óhætt að segja, að aldrei sem fyrr, hefur verið brýnni þörf að hlúa að vorum minnstu meðbræðrum og systrum; ekkert hjálpar sem markviss varðaveisla kristinnar kærleiktrúar aldanna sem og markvisst kristniboð, og sagan hefur sannað ómetanlegt kærleiksgildi þess. Ég enda með orðum mannvinarins og kristniboðslæknisins, Alberts Schweitzers, varðandi öflugt kristniboð til frumstæðra Afríkubúa, sem vér megum allra síst gleyma, meðbræðra vorra og systra, sem búa við örbyrgð og mikinn skort á lífsnauðsynlegri líknarþjónustu; sem hefur versnað mikið, eftir að alþjóðakreppan skall á; en því miður má að mjög mörgu leiti heimfæra afkristnaðan og afhelgaðan hugarheim vesturlandabúa, varðandi ótta og hræðslu guðleysins og óguðlegrar hugmyndafræði, þar sem líka margir búa að mikinn skort sem og svívirðilega skerta líknarþjónustu, þar sem Ísland, er ekki einu sinni undanskilið, og minnslífið lítils metið; til hugarheims frumstæðra manna í Afríku; e.t.v. eiga kristniboðar frá Afríku, eftir að koma til vesturlanda, til að kristna, að mörgu leiti afhelgaðan, skeytingarlausan, sinnulausan, siðblindan og miskunnarlausan heim vesturlandabúa :

,,,,Hver, sem kynnist hugarheimi frumstæðra manna,“ skrifar Schweitzer, ,,og þekkir óttann, hræðsluátandið, sem þeir eru í ... getur aldrei framar efast um, að oss beri að gera allt, sem unnt er, til þess að losa þá við þessi hindurvitni.“ Og enn segir Schweitzer: ,,Evrópumenn munu aldrei geta skilið til fulls, hversu skelfileg tilveran er þessum vesalings mönnum... Þeir menn einir, sem hafa séð þessar hörmungar í nærsýn, skilja, að það er skylda vor að flytja frumstæðum nýja lífsskoðun, er losi þá við þá hugaróra, sem gera þeim lífið svo kvalafullt. Í þessu tilliti myndu jafnvel stækustu efasemdamenn verða vinir kristniboðsins, ef þeir kynntust málavöxtum.“
,,Kristindómurinn leysir þessa menn úr viðjum óttans. ,,Þeir vita síðan, að örlög vor allra eru á hendi sama, kærleiksríka föður.““ (Sigurbjörn Einarsson/Arnbjörn Kristinsson, Albert Schweitzer, Ævisaga, bls. 129). ... .
Guð blessi, alla vora meðbræður og systur, nær sem fjær. Guð blessi Ísland, og Íslenska þjóð.

Reykjvík, 20. október 2009,

Með óskum um Guðs blessun,
Ólafur Þórisson, cand. theol.
Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., er er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu; og er nú að vinna að drögum ritgerðar og/eða rits um mannvininn og kristniboðslækninn Albert Schweitzer, einkum guðfræði hans, Í samræmi við nýjatestamentisfræðin, ásamt helstu hugsjónum hans.

,,HEIMSSLITASPÁ/(KENNING) ÞEIRRA, SEM VILJA ALLRA SÍST VEÐSETJA BÖRN ÍSLANDS, UM ÓKOMNA FRAMTÍÐ ?“

Það er með ólíkindum, að hæstvirtur fjármálaráðherra, lýsi raunsæjum skilningi háttvirts þingmanns Framsóknarflokksins og formanns hans, á þá leið, að hann sé með einhverskonar spá fyrir / búist við heimsslitum og/eða komi með heimsslitaspá/(heimslitakenningu), um það, hvernig verði hér á landi, að sjö árum liðnum, verði svonefndir Icesave-samningar samþykktur á Alþingi Íslendinga; ntt. ríkisábyrgð varðandi samninginn. Hér er því miður, ríkisstjórnin, að veðsetja Ísalnd og Íslenska þjóð, a.m.k. um ókomna áratugi, verði að þessum gerningi, og þá ekki síst börn þessa lands. Hér á að fara að skuldsetja landsmenn, og þá ekki síst börn þessa lands, jafnvel þau, sem enn eru ekki fædd, til a.m.k. margra áratuga. Allt á að vera í lagi næstu sjö árin, (en hvað með vextina innan fyrrnedra sjö ára, auka þeir ekki enn hallann á ríkisreksri, verði þeir heimtir innan fyrrnefnra sjö ára, sem yrðu afarkostir, eða safnast þeir e.t.v. upp, og kemur síðan að skuldadögum, með margfallt meiri þunga opg þar með afarkostum að sjö árum liðnum?); en hvað gerist síðan, að sjö árum liðnum? Og það að lýsa raunsæjum og skynsömum skilningi sem spá fyrir / eða búast við heimsslitum og/eða koma með heimsslitaspá/(kenningu), hjá þeim, sem með raunsæjum hætti, stendur alls ekki á sama hvað gerist að þessum sjö árum liðnum, er vægt til orða tekið mikil grunnhyggja, og með ólíkindum, að hæstvirtur fjármálaráðherra noti þessa líkingu heimsslita/heimslitakenningar, í þessu samhengi. Loks upplýsti ríkisstjórnin bæði Alþingi sem og alla landsmenn, um efni og innihald viðkomandi samnings, þar sem var mjög skammur tími til að kynna sér umræddan samning; og virtir lögmenn hafa eindregið varað við þessum samningi og/eða samþykkt Alþingis á ríkisábyrgð varðandi nefndan samning, og hefur komið fram í fréttum. Hér er greinilega um að ræða mjög varasaman samning, einkum ákveðin ákvæði hans og/eða samþykkja ríkisábyrgð varðandi samninginn og þar með hin sérstaklega umdeildu ákvæði samningsins; sem má því miður lýsa, þótt í smækkaðri mynd sé, við ,,Versalasamning nr 2“! Einnig hefur komið fram í fréttum, að Hollendingar gætu líklega gengið að öllum opinberum eignum Íslenska ríkisins, komi eitthvað upp á, sem virtir lögmenn hafa varað alveg sérstaklega við! Nú er mælirinn fullur! Hingað og ekki lengra! Almáttugur Guð forði Íslandi og Íslendingum, og þá ekki síst börnunum, sem erfa skulu land, að slíkt gerræði verði samþykkt á Alþingi! Þá fyrst myndi Ísland einangrast, og þá ekki síst á alþjóðavettvangi. Fullveldi landsins er verulega ógnað með fyrrnednum gerningi! Guð blessi Ísland, og Íslenska þjóð!

Með vinsemd og virðingu,

Ólafur Þórisson, cand. theol. Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.